صرع و پرستاری از بیماران مبتلا به آن : صرع یا غش یک اختلال مغزی میباشد که با تشنج های مکرر مشخص میشود. افراد مبتلا به ناتوانی های رشدی و کودکان کم توان ذهنی، بدلیل وجود اختلالات زمینه ای مغزی بیش احتمال دارد که به صرع مبتلا گردند.
یکی از نقش های مهم پرستاران نقش آموزشی آنان در ارتقای سلامت جامعه میباشد. این مطلب آموزشی هم جهت آموزش بیماران و خانواده بیماران صرعی تهیه شده میباشد.
صرع چیست و پرستاری از بیماران مبتلا به آن چگونه است؟
عواملی که افراد را در معرض خطر ابتلا به صرع قرار میدهد شامل:
-آسیب مغزی قبل از تولد و بعد از تولد، همچون تروما، فقدان اکسیژن، عفونت
-ناهنجاری های مادرزادی مغز
-تومورهای مغزی، لخته شدن خون در عروق ، خونریزی
-صدمات ناشی از ضربه مغزی
امکان دارد صرع، خفیف یا شدید باشد
هنگامی فردی به صرع خفیف مبتلا میشود، امکان دارد ناگهان دست از کار بکشد، بدون برهم زدن پلک به رو به رو خیره شود و حرکات غیرعادی همچون حرکت دادن پشت سر هم لب ها و یا دست ها را انجام دهد.
واکنش های بدن فرد در صرع شدید
بیش مواقع فرد درصرع شدید بدون هیچ مقدمه ای روی زمین می افتد و شا ید فریاد هم بزند. در این حالت ابتدا بدن سفت و بعدا شل میشود.
هنگام صرع شدید، دست ها و پاها حرکات غیرعادی پیدا می کنند. گاهی اوقات حرکا ت خشن میشوند، از دهان آب و کف خارج میشود. امکان دارد به دلیل گاز گرفتن زبان یا لب ها، آب دهان آغشته به خون باشد.
امکان دارد موقع غش نمودن، فرد کنترل ادرار و مدفوع خود را از دست بدهد. امکان دارد اطرافیان فرد نگران شوند و بترسند، که این واکنش به طور کامل طبیعی میباشد.
معمولا این حالت بعد از مدت کوتاهی پایان میشود. در مدت حمله فرد درد نمی کشد و خطری زندگی او را تهدید نمی بکند. گاهی پس از انتها یافتن حمله مریض برای لحظاتی به خواب میرود.
صرع و پرستاری از بیماران مبتلا به آن
گاهی افراد قبل از حمله متوجه آن میشوند
بعضی از افراد معمولا قبل از حمله، احساس خاصی دارند، این افراد پیشاپیش می فهمند که به زودی دچارصرع میشوند. در بعضی موارد اطرافیان او هم می فهمند که فرد در حالا غش نمودن میباشد. آنان می توانند با مشاهده ی یک یا چند نوع از علایم ذیل بفهمند که فرد در حالا غش نمودن میباشد.
فرد به نقطه ای خیره میشود یا به رویا فرو می رود.
چشم هایش به سمت بالا می چرخد.
در گونه یا سر فرد حرکات غیر عادی مشاهده میشود.
صداهای غیر عادی از او شنیده میشود و حرکات غیر عادی میکند.
فردی را که آموزش می بدهید شاید پیش از حمله صرع چنین حس های خاصی را داشته باشد یا اینکه شما یکی از این علایم را قبل از حمله صرع در او مشاهده نمایید. بدین ترتیب خود او یا شما متوجه می بشوید که فرد در حالا غش نمودن میباشد. به فرد یاد دهید که پیش از غش نمودن به سرعت در محل آرامی دراز بکشد تا از آسیب دیدگی او در ضمن حمله جلوگیری شود.
هنگامی فردی دچار حمله میشود، اقدامات ذیل را انجام دهید:
آهسته باشید و به سایرین تذکر بدهید که نترسند.
فرد را در محل امنی بخوابانید و چنان چه در محل رفت و آمد اتومبیل ها یا نزدیک آتش قرار گرفته میباشد، جا او را تغییر بدهید.
لباس یا پارچه ای را تا نمایید و ذیل سرش بگذارید.
دگمه یا زیپ لباس او را باز نمایید تا لباس هایش گشاد و راحت شود.
فرد را به پهلو بخوابانید تا زبان در قسمت جلوی دهان قرار گیرد و چنانچه کف در دهان او جمع شده باشد، خارج گردد و با اینکار، راحت تر نفس بکشد.
به اندازه ای کنار او بمانید تا غش به طور کامل برطرف شود و فرد درک بکند که در اطرافش چه خبر میباشد.
او را آهسته نمایید، چون گاهی خود فرد نمی داند دچار حمله شده میباشد.
برایش توضیح بدهید که چه اتفاقی افتاده و بگذارید به طور کامل استراحت بکند.
وقت حمله امکان دارد انجام بعضی از کارها فایده ی چندانی برای او نداشته باشد و حتی به او صدمه بزند.
بنابراین از انجام کارهای ذیل خودداری کنید: (صرع و پرستاری از بیماران مبتلا به آن )
– چیزی در دهان وی نگذارید.
– چیزی برای خوردن و نوشیدن به او ندهید.
– هیچ دارویی به او نخورانید.
– تلاش نکنید حرکات غیر عادی بدن وی را متوقف کنید.
– چیزی روی پوست و بدن فرد نگذارید.
چنانچه وقت وقوع حمله دچار آسیب دیدگی شد، کارهای ذیل را انجام دهید:
– اگر جایی از بدن او خراشی برداشته میباشد، اول آن قسمت را با آب و صابون بشویید و بعدا با یک تکه پارچه ی تمیز آن را بپوشانید.
– چنانچه فرد مصروع دچار سوختگی و آسیب شدید شده باشد، با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرید.
راهنمایی هایی برای پیشگیری از تشنج:
دادن داروهای ضد صرع در وقت مقرر
برنامه ملاقات های منظم با متخصصان پزشکی برای معاینات دوره ای
تشویق فرد به داشتن یک سبک زندگی سالم مثل خواب کافی، استرس کم، تغذیه پسندیده
نکته هایی در مورد داروی های مصرفی:
چنانچه فرد دارو مصرف میکند، اطمینان حاصل نمایید که داروی خود را به موقع مصرف میکند. به او یاد دهید که در وقت معین، دارویش را بخورد و به هیچ وجه بدون اجازه دکتر ، مصرف دارو را قطع نکند.
قبل از پایان شدن داروها، میبایست داروهای مورد نیاز تهیه گردد و فرد مبتلا به صرع نبایستی هیچ گاه بدون دارو بماند.
بعد از مصرف دارو مدتی را حتما کنار فرد بمانید چون دارو مدتی طول می کشد تا اثر بکند.
همواره دارو را در محل های خاصی که کودکان به آن دسترسی ندارند، بگذارید.
“گاهی رفتار فرد مبتلا به حمله تغییر میکند. امکان دارد ناگهان خیلی فعال شود، بطوریکه نتوان او را مهار و متوقف کرد”
آگاهی هایی که میبایست به همسایه ها داد:
برای یاری به فردی که دچار حمله میشود با دوستان و همسایگان درمورد صرع صحبت نمایید. به آن ها بگویید که هنگامی فرد دچار حمله شد، آن ها میبایست چه کنند. به این ترتیب دوستان و همسایگان از دوستی با این فرد ترس نخواهند داشت.
امکان دارد هنگامی فرد، خارج از منزل میباشد دچار حمله شود. در این گونه همسایه ها و سایرین میبایست بدانند دچار حمله شده میباشد.
به این منظور کارت کوچکی برای او صحیح نمایید و روی آن نام و نوع بیماری را بنویسید تا هنگامی به زمین می افتد، مردم از ماجرا با خبر شوند. کارت میبایست از مقوای سفت، چوب یا فلز سبک باشد. کارت را داخل جیب لباس او بگذارید یا آن را با بند به گردن او آویزان نمایید.
در موارد ذیل با اورژانس ۱۱۵ تماس حاصل فرمایید:
اگر فرد دچار دو یا چند تشنج بدون بهبودی کامل بین تشنج ها گردد.
وقتی که تنفس فرد بعد از تشنج دوباره مثل ابتدا انجام نشود.
اقدامات ایمنی برای فرد مصروع:
ترتیبی اتخاذ کنید تا فرد هنگام حمله در محیط خانه، محیط کار و مدرسه صدمه نبیند.
منزلی که فرد در آن زندگی میکند میبایست ایمن باشد و شاید نیاز به تعمیراتی در پشت بام یا دیوارها باشد. اگر این طور میباشد تلاش کنید آن اقدامات را انجام بدهید.
فرد نبایستی به تنهایی به حمام برود، یا در رودخانه شنا بکند، یا کنار آن راه برود.
فرد مبتلا به صرع نبایستی روی بلندی مثل پشت بام یا نردبان کار بکند، زیرا امکان دارد به هنگام غش سقوط بکند و آسیب ببیند.
دور چاه ها و اجاق ها را با حصار یا دیواره ای بپوشانید تا هنگام غش، به داخل چاه یا آتش سقوط نکند. به همین دلیل هم فرد نبایستی نزدیک آب یا آتش بنشیند یا کار بکند.
فرد نبایستی مدت درازی به آتش یا خاموش و روشن شدن نور نگاه بکند. زیرا گاهی اوقات اینکار موجب بروز حمله میشود.
به فرد مریض یاد دهید با دقت و هوشیاری از جاده ها عبور بکند. میبایست از کنار جاده و برخلاف جهتی که وسایل نقلیه می آیند، حرکت بکند.
افراد مبتلا به صرع هنگام بروز غش، اغلب از ناحیه سر آسیب می بینند. چنان چه فرد غالبا دچار آسیب دیدگی از ناحیه ی سر می شود، کلاهی برای او تهیه نمایید که به طور کامل به سرش بچسبد و او را از آسیب دیدگی حفظ بکند.
صرع و پرستاری از بیماران مبتلا به آن
با فرد مبتلا به صرع چطور میبایست رفتار کرد:
میبایست با کودکی که صرع دارد همچون سایر خواهران و برادران و کودکان همسالش رفتار نمود. هم چنین با بزرگسالی که صرع دارد هم میبایست همچون سایر بزرگسالان رفتار نمود.
کودک یا بزرگسالی که صرع دارد میبایست یک زندگی عادی داشته باشد. به مریض مبتلا به صرع که آموزش می بدهید، یاری نمایید تا زندگی مشابه سایر افراد همسن و سال خود داشته باشد.
فرد میبایست بتواند همان کارهایی را که سایر افراد همسال او انجام می بدهند، انجام دهد.
مطالب مرتبط :
بیشتری بنویسین لطفا
با اجازتون بازنشر شد
هزینه مشاوره آنلاین و حضوری باهم متفاوته
محتوا خوبی بود
مرسی