عوارض پیرسینگ یا سوراخ نمودن پوست : چندی قبل در یکی از ساختمان‌های مسکونی بزرگ تهران در حالا سوار شدن به آسانسور بودم که کاغذی روی تابلوی اعلانات ساختمان توجهم را به خود جلب کرد! روی این کاغذ نوشته شده بود «انواع تاتو و پیرسینگ گوش، لب، ناف و … با کمترین قیمت، برای اطلاعات بیش با شماره … تماس بگیرید یا به واحد ۲۴ مراجعه نمایید.»

هنگامی از دوستم که ساکن ساختمان بود در این مورد سؤال کردم گفت همه این کارها هنر یکی از خانم‌های همسایه میباشد که متخصص و دکتر نیست ولی سوراخ نمودن بدن را بصورت تجربی یاد گرفته میباشد.

ولی چگونه می‌توان پوستی که گاهی به کوچکترین تغییرات به شدت واکنش نشان می‌دهد و پس از آسیب دیدن به سختی ترمیم می‌شود را به دست ۱ «سوراخ کن» تجربی سپرد و خطر عفونت، گوشت اضافه و اسکار را به جان خرید؟

پیرسینگ (Piercing) یا همان سوراخ نمودن پوست بمنظور وارد نمودن اشیای تزئینی و جواهرات میباشد که شایع‌ترین و قدیمی‌ترین نوع آن سوراخ نمودن نرمه و غضروف گوش میباشد ولی امروزه برای قسمت‌های دیگر بدن از جمله بینی، زبان، لب، ابرو، ناف، دندان و حتی چشم هم انجام می‌شود.

پیرسینگ نرمه و غضروف گوش معمولا با استفاده از گان‌های مخصوص (دستگاه تفنگ مانند) انجام شده و برای قسمت‌های دیگر بدن از سوزن استفاده می‌شود. هم چنین در مورد پیرسینگ دندان اول سطح دندان تراش می‌خورد و بعد جواهر روی آن نصب می‌شود. در پیرسینگ چشم هم شیء تزئینی از راه جراحی ذیل ملتحمه قرار می‌گیرد که برای درآوردن آن هم بار دیگر به عمل جراحی نیاز خواهد بود.

یکی از مهم‌ترین عوارض پیرسینگ، عفونت باکتریایی و ویروسی میباشد. در این رابطه مناطقی مثل لب و زبان بیش مستعد عفونی شدن هستند زیرا با باکتری‌های بیشتری تماس دارند. ولی به هر حالا عفونت امکان دارد در هر قسمتی از بدن پس از پیرسینگ درست کردن شود به‌خصوص اگر اصول بهداشتی رعایت نشود.

برای مثال باقی ماندن خون روی وسایل می‌تواند فرد را در خطر ابتلا به بیماری‌هایی مثل هپاتیت B، هپاتیت C و HIV قرار دهد. »

گرچه قبل از این ادعا کردیم که پیرسینگ بدن اگر با اصول بهداشتی انجام شود، آسیب زیادی را به همراه نمی آورد؛ ولی برخی مشکلات حتی می‌تواند پس از یاری گرفتن از متخصصان مجرب و با رعایت اصول بهداشتی هم اتفاق بیفتد. یکی از عوارض احتمالی پیرسینگ، درست کردن گوشت اضافه یا کلوئید میباشد.

این عارضه در هر قسمتی از بدن می‌تواند درست کردن شود و در افرادی که زمینه ارثی کلوئید دارند، بیش دیده می‌شود. به عبارتی امکان دارد براثر پیرسینگ در ناحیه مورد پیشنهاد بافت اسکار رشد بکند که نمای ظاهری بدی دارد و برای برطرف نمودن آن جلسات درمانی زیادی ضروری میباشد. هم چنین اگر فرد بار دیگر پیرسینگ انجام دهد دوباره دچار گوشت اضافه یا کلوئید خواهد شد.

علاوه بر اینها، بعضی مناطق بدن بیش مستعد آوردن گوشت اضافه هستند ازجمله ناحیه گردن به بالا، ناحیه پشت، سینه، شانه و … ولی احتمال درست کردن کلوئید در نواحی پایین‌تنه کمتر میباشد مگر این که فرد استعداد کلوئید داشته باشد.»

پیرسینگ گوش اگر در غضروف و کمی بالاتر از نرمه گوش درست کردن شود، می‌تواند سبب عفونت غضروف شود که اگر سریع درآورده و درمان نشود امکان دارد حتی سبب عفونت‌های جدی، بدشکلی و درد گوش شود.

سوراخ نمودن بینی هم کار صحیحی نیست و می‌تواند مشکل‌ساز شود. حتی انجام عمل‌های جراحی با وجود این سوراخ‌ها با اشکال روبه‌رو می‌شود. درواقع هرگونه مداخله و وارد نمودن جسم خارجی در بدن کاری غیرمنطقی میباشد. بافت زیرین پوست نبایستی با محیط بیرون در ارتباط باشد.

با انجام پیرسینگ میکروب‌ها می‌توانند از راه سوراخ درست کردن شده به راحتی وارد بدن شوند. پیرسینگ معمولا بوسیله پزشکان متعهد انجام نمی‌شود زیرا از پیشنهاد آنان چنین کاری درست نیست.»

هزینه تورهای شهر وان ترکیهاین تابستون حتما یه سفر برو وان ◀مشاهده هزینه هاترک اعتیادسیگار را نه؛ وسوسه سیگارکشیدن راترک کنید!درمان بیشتر فعالی,گفتار درمانی,درمان شب ادراریمیخوای بدونی شیطنت کودکت طبیعیه یا بیشتر فعالی؟

سوراخ‌هایی که روی نرمه گوش درست کردن می‌شوند معمولا خیلی مشکل‌زا نیستند ولی سوراخ‌های متعدد روی غضروف گوش می‌توانند به غضروف آسیب برسانند. علاوه براین، کشیده شدن این جواهرات گاهی اوقات سبب پارگی گوش می‌شود که در این گونه محل پارگی میبایست ترمیم شده و حتی بخیه زده شود.»

سوراخ‌هایی که روی نرمه گوش درست کردن می‌شوند معمولا خیلی مشکل‌زا نیستند ولی سوراخ‌های متعدد روی غضروف گوش می‌توانند به غضروف آسیب برسانند. پس اگر تمایل به ۲ سوراخه نمودن گوش تان دارید،‌لااقل ناحیه بالایی گوش را دست‌کاری نکنید.

کسانی که مستعد حساسیت هستند بهتر میباشد از فلزات حاوی نیکل یا بدلیجات استفاده نکنند. در گونه وقوع حساسیت میبایست آویز از پوست جدا شده و برای دریافت درمان متناسب به متخصص پوست مراجعه شود.

یکی دیگر از عوارض احتمالی پیرسینگ را حساسیت یا آلرژی نسبت به آویزهای تزئینی می‌داند و معتقد است:« این حساسیت معمولا در مورد فلز نیکل اتفاق می‌افتد و احتمال آلرژی به طلا خیلی کمتر است.

از علائم آن هم می‌توان به قرمزی، پوسته‌ریزی و خارش در محل اشاره نمود. البته در موارد شدیدتر امکان دارد مناطق دیگر بدن هم دچار علائم حساسیت شوند بنابراین کسانی که مستعد حساسیت هستند بهتر میباشد از فلزات حاوی نیکل یا بدلیجات استفاده نکنند. در گونه وقوع حساسیت میبایست آویز از پوست جدا شده و برای دریافت درمان متناسب به متخصص پوست مراجعه شود.»

در مورد مراقبت‌های بعد از سوراخ نمودن پوست:«بعد از انجام پیرسینگ معمولا حدود ۶ هفته طول می‌کشد تا محل آن ترمیم شود. البته این وقت برای بعضی افراد می‌تواند طولانی‌تر باشد.

به هر حالا در این دوره میبایست نکته ها بهداشتی خاصی را رعایت نمود برای مثال درباره پیرسینگ زبان و پیرسینگ لب میبایست بعد از هر بار غذا خوردن و پیش از رفتن به تختخواب از دهانشویه‌های آنتی‌باکتریال استفاده نمود طوری که دهانشویه چند دقیقه در دهان باقی بماند. هم چنین میبایست مرتب مسواک زده شود. پیرسینگ‌های روی پوست هم بهتر میباشد روزانه با صابون‌های آنتی باکتریال شست‌وشو داده شوند.

نبایستی پس از سوراخ نمودن پوست از الکل، بتادین و موادی همچون آنان روی محل مورد پیشنهاد استفاده نمایید چراکه سبب خشک شدن و آسیب رساندن به پوست می‌شوند. عفونت ناحیه سوراخ شده، از مشکلات دیگری میباشد که افراد را نگران می‌کند. پزشک شیده یزدانیان می‌گوید:

« بعد از گذشت چند ماه معمولا دیگر سوراخ باز می‌ماند و احتمال بسته شدن آن کم میباشد. میبایست توجه داشته باشید که ۱ مقدار قرمزی، التهاب و حتی ترشحات زرد و سفید و خونریزی مختصر در ناحیه طی روزهای ابتدا طبیعی میباشد و به مرور برطرف می‌شود ولی اگر این علائم شدید باشند حتما میبایست به دکتر مراجعه نمود.»

«بعد از انجام پیرسینگ تا انتها وقت ترمیم، آن را دستکاری نکنید و آویز را تغییر ندهید.» ، در ۳ تا ۴ ماه ابتدا بیش از ۲ بار در روز ناحیه راشست‌وشو ندهید و برای خشک نمودن محل پیرسینگ از حوله کاغذی استفاده نمایید زیرا حوله‌های پارچه‌ای معمولا آلوده به باکتری هستند. در چند ماه ابتدا تلاش نمایید روی پیرسینگ خود نخوابید و از لباس‌های تنگ در آن محل استفاده نکنید.

هم چنین هفته‌ای ۱ بار ملحفه‌های تختخواب‌تان را عوض نمایید. علاوه براینها تا کامل شدن دوره ترمیم از رفتن به استخر، وان آب، جکوزی، دریا و … خودداری نمایید.

در کشورهای پیشرفته برای انجام پیرسینگ مراکزی وجود دارند که حتما میبایست گواهی یا مجوز اینکار را داشته باشند ولی در کشورهایی مثل ایران جواز کاری برای پیرسینگ وجود ندارد و خیلی اوقات این عمل در آرایشگاه‌ها بوسیله افراد غیرمتخصص انجام می‌شود.

به هر حالا فردی که می‌خواهد پیرسینگ انجام دهد میبایست حتما تجربه اینکار را داشته باشد و اصول بهداشتی را رعایت بکند ازجمله این که برای هر فرد از وسایل یکبار مصرف استفاده بکند و دستگاه‌های غیر یکبار مصرف را حتما ضدعفونی و استریل بکند تا بیماری‌ها از فردی به فرد دیگر منتقل نشوند.

هم چنین میبایست پیش از انجام اینکار دستان خود را به خوبی شست‌وشو دهد و از دستکش یکبار مصرف استفاده بکند.»

ناف منطقه‌ای میباشد که به‌ندرت تمیز می‌شود و حفره همچون میباشد بنابراین احتمال عفونت و درست کردن بوی بد ناف با سوراخ نمودن آن زیاد شدن پیدا می‌کند. « این پیرسینگ در وقت جراحی و سزارین می‌تواند منبعی برای عفونت باشد. به همین دلیل به خانم‌ها توصیه می‌شود در وقت بارداری پیرسینگ ناف را خارج کنند.»

پیرسینگ ناف بهتر میباشد در وقت بارداری خارج شود زیرا در این دوران پوست کشیده می‌شود و احتمال پارگی و آسیب پوستی وجود دارد.