پرستاری از بیماری سلولیت عنوان مطلبی می‌باشد که با توجه به اهمیت و شیوع آن در بین بیماران از راه وب‌سایت همراه شما منتشر می‌شود.
مراقبتهای پرستاری از سلولیت در واقع عفونت پوست می‌باشد که بوسیله باکتری هایی درست کردن می‌شود که از راه منفذهای پوستی وارد آن می‌شوند.
بیش اوقات این میکروارگانیسم‌ها نمی توانند موجب بیماری شوند اما اگر یک نفر دچار آسیب پوستی و یا بریدگی پوست شده باشد، این میکروارگانیسم‌ها می توانند وارد پوست شده و موجب عفونت پوست یا ذیل پوست شوند.
میکروب‌های فلور نرمال پوست همچون (استرپتوکوک بتاهمولتیک و استافیلوکوک ها) یا باکتری‌های با منشا خارجی به دنبال التهاب، سوختگی، تروما و ضربه، جراحی، زخم‌ها و نیش حشرات می توانند باعث این بیماری شوند.
شایعترین باکتری درست کردن کننده سلولیت استافیلوکوک‌ها و استرپتوکوک‌ها می‌باشند.
باکتری‌ها امکان دارد از راه ترک‌های ناشی از عفونت قارچی، ترک‌های خشک، گزش حشرات یا برش ناشی از شیو نمودن ریش و مو وارد پوست شوند.
سلولیت لایه‌های عمقی پوست و بافت چربی ذیل پوست را مبتلا می سازد. شایعترین موضع وقوع سلولیت پاها می‌باشد، اگر چه امکان دارد در هر نقطه ای از بدن رخ دهد.
بیماران سالمند، بیماران دارای نقص یا سرکوب سیستم ایمنی و بیماران مبتلا به ادم لنفاوی، دیابت یا گردش خون ضعیف بیش در معرض خطر ابتلا به سلولیت هستند.
قبل آگهی
اگر درمان بموقع انجام شود، قبل آگهی این بیماری خوب می‌باشد. اگر علائم برای آغاز درمان ظاهر نشوند یا عفونت در گونه یا منتشره باشد، بستری نمودن و آنتی بیوتیک وریدی ضروری می‌باشد.
در سلولیت شدید بافت‌های عمقی، التهاب نکروز دهنده فشیا (necrotizing fasciitis) بوسیله استرپتوکوک‌ها درست کردن شده و یک اورژانس پزشکی محسوب می‌شود.
علائم و نشانه‌های تشخیصی در پرستاری از بیماری سلولیت
♦ قرمزی و گرمی پوست روی ناحیه عفونت
♦ تورم و درناک شدن پوست و بافت در اثر عفونت
تست‌های تشخیصی
- بالا رفتن تعداد سلول‌های سفید خون در CBC
- کشت زخم برای شناسایی عامل درست کردن کننده سلولیت
- سونوگرافی پا برای تعیین وجود ترومبوز وریدهای عمقی (DVT)
پرستاری از بیماری سلولیت
درمان سلولیت در آغاز عفونت با آنتی بیوتیک خوراکی می‌باشد. معمولا به مریض توصیه می‌شود که به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز این دارو‌ها را مصرف کند و معمولا علائم سلولیت بعد از چند روز ناپدید می‌شوند.
اگر علائم بدتر شده و تب و درد بدن با عفونت همراه شود یا اگر گونه درگیر باشد، یا ناحیه سلولیت وسیع باشد، مریض بایستی برای درمان تزریقی در بیمارستان بستری شود.
درمان آنتی بیوتیکی ضروری می‌باشد بلافاصله آغاز شده و در بیش موارد موثر واقع می‌شود. درمان آنتی بیوتیک معمولا می‌بایست بر ضد عفونت‌های استاف اورئوس (گاهی اورئوس مقاوم به متی سیلین) و استرپتوکوک بتاهمولتیک باشد.
بطور خلاصه پروسه درمان پرستاری از بیماری سلولیت شامل موارد ذیل است:
تجویز آنتی بیوتیک:
رژیم آنتی بیوتیکی که در برابر هر دو عامل استرپتوکوک و استافیلوکوک‌ها مؤثر باشد:
- سفالکسین (Cephalexin)
- دیکلوکساسیلین (Dicloxacillin)
- لوفلوکساسین (Levofloxacin)
- تزریق یادآور کزاز در گونه نیاز
- تخلیه آبسه بوسیله جراحی در گونه نیاز
- مسکن در گونه درد
- بالا بردن عضو مبتلا ۳ تا ۴ بار در روز هر بار ۳۰ دقیقه
- آبرسانی کامل پوست و پیشگیری از خشکی آن
- تمیز نگه داشتن و خشک نمودن محل مبتلا پس از استحمام
- اجتناب از مالیدن هر گونه پماد روی موضع
تشخیص‌های پرستاری سلولیت
- درد، ناراحتی
- ریسک عفونت
- اختلال تمامیت پوستی
مداخلات پرستاری
- آموزش مریض در مورد اهمیت بهداشت فردی، چگونگی پیشگیری از آلودگی منافذ پوستی و مراقبت از خود
- شستشوی روزانه منطقه مبتلا
- استفاده از پماد آنتی بیوتیک موضعی (در گونه تجویز پزشک)
- در گونه نیاز تعویض پانسمان دو بار در روز
- بالا نگهداشتن منطقه مبتلا
- پایش درجه حرارت، بزرگی و قرمزی و زیاد شدن ترشح موضع درگیر
- پایش روزانه پاها از پیشنهاد ترک و فیشور
- استفاده از مانیکور و پدیکور ناخن ها، ویزیت متخصص ناخن (podiatrist)
- استفاده روزانه از لوسیون‌های مرطوب کننده
آموزش مریض و مراقبت در منزل
- آنتی بیوتیک تجویز شده بوسیله دکتر را طبق دستور و دقیق مصرف نمایید حتی اگر احساس بهبودی کردید، آنتی بیوتیک را قطع نکنید.
- ناحیه مبتلا را بالا نگه دارید.
- ناحیه مبتلا را تمیز و خشک نگه دارید (پس از استحمام به طور کامل محل خشک شود)
- ناحیه مبتلا را چهار بار در روز با کمپرس گرم نمایید.
در گونه مشاهده علائم هشدار دهنده ذیل به دکتر مراجعه نمائید
علائم هشدار دهنده بیماری
- اگر پس از گذشت دو روز از آغاز درمان علائم بهبود نیافت
- در گونه وجود تب و احساس خواب آلودگی
- اسهال و استفراغ و دردهای عضلانی
- وجود رگه‌های قرمز روی پوست ناحیه مبتلا
- مناطقی که قرمز شده است بزرگتر شده و یا به تیرگی تمایل یابد
- مفصل و استخوان منطقه درگیر دردناک شده باشد. (با وجود بهبودی پوست)
- عفونت عود کننده باشد و در همان جای قبلی یا نواحی دیگر بروز بکند
- ادم شدید همراه با تجمع مایع در محل مبتلا
- اگر علائم جدیدی مشاهده شد
همراه شما آماده خدمات رسانی در زمینه‌های پرستاری از سالمند در منزل، پرستاری از کود در منزل، نگهداری از بیمار در منزل، ویزیت پزشک در منزل، تزریقات در منزل و … به شما همراهان گرامی می‌باشد.
مقالاتتون عالین واقعا!
چه مطلب خوبی