آلرژی در کودکان

آلرژی در کودکان :آلرژی یک واکنش غیرعادی و غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن به مواد خارجی است. در واقع، ایمنی بدن به موادی که معمولاً برای افراد دیگر غیرضروری هستند، به عنوان تهدیدی می‌پندارد و واکنش‌هایی مانند آبریزش بینی، خارش، قرمزی و گاهی اوقات واکنش‌های جدی‌تر مانند آنافیلاکسی (واکنش حاد و زنده‌خواهانه) را نشان می‌دهد.

علل حساسیت کودکان و شیوع آن

1. عوامل ژنتیک:
   • اگر در خانواده کودکان گذشته از حساسیت‌ها یا آلرژی‌ها وجود داشته باشد، احتمال میراث ژنتیکی افزایش می‌یابد.
   • کودکانی که هر دو والدین آنها حساسیت داشته باشند، به طور طبیعی در معرض بالاتری به خطر حساسیت‌ها قرار می‌گیرند.
2. آلودگی هوا:
   • مواد آلرژنیک و ذرات معلق در هوا می‌توانند باعث ایجاد حساسیت در کودکان شوند. آلودگی هوا و مواد شیمیایی ممکن است سیستم ایمنی کودک را به طور غیرطبیعی فعال کنند.
3. تغذیه:
   • مصرف مواد غذایی مشخصی می‌تواند حساسیت را تشدید کند، به ویژه زمانی که مواد مختلف به دست کودک وارد می‌شوند. مثلاً آلرژن‌های موجود در غذاها می‌توانند عوارض حساسیتی ایجاد کنند.
4. تعامل با آلرژن‌ها در دوران کودکی:
   • تماس زودرس با آلرژن‌ها ممکن است سیستم ایمنی را به سمت حساسیت هدایت کند. در گذر زمان، ممکن است این حساسیت به آلرژی تبدیل شود.
5. آلودگی محیطی:
   • مواد شیمیایی، آلودگی هوا و مواد آلرژنیک می‌توانند به عنوان عوامل خطرناک برای سلامتی کودکان عمل کنند و حساسیت را افزایش دهند.
6. نقص در سیستم ایمنی:
   • سیستم ایمنی کودکان ممکن است نقص داشته باشد که باعث افزایش حساسیت به آلرژن‌ها شود.
7. تغییرات در محیط زندگی:
   • تغییرات در نحوه زندگی، محیط و شرایط آب و هوا نیز می‌تواند در افزایش شیوع حساسیت در کودکان تأثیرگذار باشد.
8. • • 

علائم حساسیت کودکان:

انواع رایج آلرژی یا حساسیت در کودکان شامل موارد زیر است:

۱. آلرژی­های نشات گرفته از هوا

گرد و غبار
گرده (که اغلب به آن تب یونجه می گویند)
قارچ­ها
حیوانات خانگی
سوسک­ها

۲. حساسیت غذایی

آلرژی غذایی مهمترین دلیل حساسیت کودکان محسوب می­شود. حساسیت­های زیر بیشتر از همه توجه والدین را به خود جلب کرده می باشد (میزان سرچ آنها در وب بیشتر است):

حساسیت کودکان به لبنیات
حساسیت کودکان به بادام زمینی
حساسیت کودکان به کاکائو
حساسیت کودکان به کیوی
حساسیت کودکان به عسل

با این وجود از نظر علمی بیشترین حساسیت­های غذایی در کودکان به مواد غذایی زیر دیده می­شود:

شیر گاو (یا پروتئین شیر گاو)
تخم مرغ
ماهی
صدف
بادام زمینی و آجیل درختی
سویا
گندم
کنجد
انواع آلرژی
انواع آلرژی

آلرژی به مواد شیمیایی

برخی از مواد آرایشی یا شوینده‌های لباس‌شویی می‌توانند باعث صحیح نمودن کهیر در افراد شوند. رنگ‌ها، پاک‌کننده‌های خانگی و آفت‌کش‌ها هم می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک در برخی افراد شوند.برخی از بچه­ها واکنش­های حساسیتی متقابل دارند. به عنوان مثال، کودکانی که به گرده غان حساسیت دارند، ممکن است هنگام خوردن سیب علائمی داشته باشند زیرا سیب حاوی پروتئینی مشابه پروتئین موجود در گرده می باشد.

به دلایلی که مشخص نیست، افراد مبتلا به آلرژی به لاتکس (که در دستکش‌های لاتکس و برخی از تجهیزات بیمارستانی یافت می‌شود) بیشتر به غذاهایی مانند کیوی، شاه بلوط، آووکادو و موز حساسیت دارند.

تشخیص آلرژی در کودکان

برای یافتن علت آلرژی، دکتر آلرژی معمولاً آزمایش­های پوستی را برای رایج­ترین آلرژن­های محیطی و غذایی انجام می­دهد. او ممکن است در عوض برای کودکان مبتلا به بیماری­های پوستی که داروهای خاصی مصرف می­کنند یا به یک آلرژن خاص فراوان حساس هستند، آزمایش خون انجام دهد.

حتی اگر آزمایش آلرژی را نشان دهد، کودک هم باید علائمی داشته باشد تا آلرژی تشخیص داده شود. بنابراین، کودک نوپایی که تست کنه­های گرد و غبار مثبت داشته باشد و هنگام بازی روی زمین زیاد عطسه کند، به کنه­های گرد و غبار حساسیت دارد.

انواع مختلفی از تست آلرژی وجود دارد که به شرح زیر است:

تشخیص آلرژی در کودکان معمولاً به وسیله‌ی دکتر آلرژی انجام می‌شود و روش‌های مختلفی برای این منظور وجود دارد. در ادامه، چندین روش تشخیص آلرژی در کودکان آورده شده است:

1. آزمایش پوستی (پریک) یا پریک تست:
   • این آزمایش با قرار دادن مقداری از آلرژن‌ها روی پوست کودک و سپس ساختن یک برش کوچک بر روی پوست انجام می‌شود.
   • اگر پوست به این آلرژن حساس باشد، در اطراف برش تغییراتی ایجاد می‌شود که نشان‌دهنده حساسیت است.
2. آزمایش خون (آزمایش RAST یا ImmunoCAP):
   • این آزمایش با تحلیل خون برای اندازه‌گیری سطح آنتی‌بادی‌های IgE مرتبط با آلرژن انجام می‌شود.
   • سطح بالای IgE نشان‌دهنده حساسیت به آلرژن است.
3. آزمایش‌های التراسونیک (آزمایش‌های تصویربرداری):
   • تصاویر التراسونوگرافی و رونگن ممکن است به دکتر کمک کنند تا علائم مرتبط با آلرژی را در داخل بدن کودک بررسی کنند.
4. تاریخچه پزشکی و بررسی علائم:
   • پرسش از والدین در مورد علائم کودک، تغییرات فصلی در علائم، و ایجاد ارتباط بین محیط زندگی و زمان ایجاد علائم می‌تواند به تشخیص آلرژی کمک کند.

نکته مهم این است که نتایج آزمایش‌های آلرژی باید همواره با سایر علائم و شرایط کودک تلفیق شود و تنها تشخیص مبتنی بر آزمایش ممکن نیست. در نهایت، تصمیم‌گیری در مورد درمان و مدیریت آلرژی به همکاری بین والدین و دکتر متخصص آلرژی نیاز دارد.

پیشگیری از حساسیت کودکان

پیشگیری از حساسیت کودکان یکی از موارد مهم در مدیریت سلامت آن‌ها است. در این زمینه، توصیه‌های زیر برای پیشگیری از حساسیت در کودکان قابل توجه است:

1. معرفی غذاهای جامد به تدریج:
   • غذاهای جامد باید به تدریج و از سن چهار تا شش ماهگی به کودکان معرفی شوند.
   • آغاز با غذاهای کمتر حساسیت‌زا و سپس به تدریج غذاهای حاوی آلرژن‌ها مثل تخم مرغ، لبنیات، بادام زمینی، آجیل‌های درختی و ماهی انجام شود.
2. تخم مرغ:
   • به کودکان اجازه دهید با تخم مرغ آشنا شوند.
   • معمولاً در سنوات اولیه، مصرف تخم مرغ آغاز می‌شود.
3. لبنیات:
   • معرفی لبنیات نیز باید به تدریج و پس از معرفی دیگر غذاها انجام شود.
   • می‌توان از محصولات لبنیات با پروتئین‌های کمتر حساسیت‌زا شروع کرد.
4. پرهیز از تاخیر در معرفی آلرژن‌ها:
   • تاخیر در معرفی غذاهای حاوی آلرژن‌ها ممکن است خطر ابتلا به آلرژی را افزایش دهد.
   • معرفی این غذاها در مقدار کم و تدریجی و با نظر دکتر مراقبت کننده انجام شود.
5. مشاوره دکتر آلرژی:
   • اگر کودک مشکوک به حساسیت یا آلرژی است، بهتر است با دکتر آلرژی مشاوره و تست‌های لازم انجام شود.
   • دکتر آلرژی می‌تواند راهنمایی در مورد اینکه کدام غذاها ممکن است حساسیت را تشدید کنند، ارائه دهد.

با این اقدامات، می‌توان به پیشگیری از حساسیت‌های غذایی در کودکان کمک کرد و از سلامت آن‌ها حفاظت کرد.

درمان آلرژی کودکان

درمان آلرژی کودکان معمولاً به شیوه‌های مختلف انجام می‌شود. این شامل پیشگیری از تماس با آلرژن، مصرف داروها، و در موارد پیشرفته‌تر، ایمونوتراپی می‌شود. در ادامه توضیحات بیشتری را در مورد هرکدام ارائه می‌دهم:

1. پیشگیری از تماس با آلرژن:
   • اجتناب: از معرض کودک به آلرژن‌های مشخص پرهیز شود. این می‌تواند شامل تغییرات در رژیم غذایی، محیط زندگی، یا حتی حیوانات خانگی باشد.
   • آموزش: والدین و نگهدارندگان باید در مورد نحوه پیشگیری از تماس با آلرژن‌ها به طور کامل آگاه شوند.
2. مصرف داروها:
   • آنتیهیستامین‌ها: برای کنترل علائم مانند خارش، آبریزش بینی و عطسه مصرف می‌شوند.
   • کورتیکواستروئیدها: در مواردی که علائم آلرژی شدیدتر باشند، ممکن است داروهای کورتیکواستروئیدی مانند اسپری‌های بینی یا قرص‌ها تجویز شود.
3. ایمونوتراپی (درمان هدفمند):
   • ایمونوتراپی یا درمان هدفمند، شامل معرفی آلرژن به تدریج و تحت نظارت پزشک است.
   • در این روش، مقدار کمی از آلرژن به کودک تزریق می‌شود و مقدار آن به تدریج افزایش می‌یابد.
   • هدف این روش، افزایش تحمل بدن به آلرژن و کاهش واکنش‌های آلرژیک است.

اهمیت مشاوره با پزشک آلرژیست یا متخصص کودکان در تشخیص و درمان آلرژی‌ها بسیار زیاد است. هرگونه تداخل در درمان یا پیشگیری باید تحت نظر متخصص انجام شود.

مطالب مرتبط: