موارد استفاده اینتوبه وخطرات آن : اینتوبه یا لوله گذاری تراشه عملی است که می تواند به نجات زندگی در زمانی که فرد نمی تواند به خوبی نفس بکشد کمک کند. در اینتوبه از یک لارنگوسکوپ برای هدایت لوله داخل تراشه (ETT) به داخل دهان یا بینی، جعبه صوتی و سپس نای استفاده می کند. این لوله راه هوایی را باز نگه می دارد تا هوا بتواند به ریه ها برسد. لوله گذاری معمولاً در بیمارستان در شرایط اورژانس یا قبل از جراحی انجام می شود.

آشنایی با اینتوبه و موارد استفاده وخطرات

اینتوبه چیست؟

اینتوبه کردن فرآیندی است که در آن یک ارائه دهنده خدمات درمانی یک لوله را از طریق دهان یا بینی فرد وارد بدن می کند و سپس به داخل نای (راه هوایی / لوله هوا) می رود. این لوله نای را باز نگه می دارد تا هوا بتواند از آن عبور کند. این لوله می تواند به دستگاهی متصل شود که هوا یا اکسیژن را به بدن می رساند.به اینتوبه لوله گذاری تراشه یا لوله گذاری نایی نیز گفته می شود.

چرا یک فرد باید اینتوبه شود؟

لوله گذاری زمانی ضروری است که راه هوایی مسدود یا آسیب دیده باشد یا نتوان خود به خود نفس کشید. برخی از بیماری های شایع که می تواند منجر به لوله گذاری شود عبارتند از:

۱-انسداد مجرای هوایی (چیزی در راه هوایی گیر کرده و جریان هوا را مسدود می کند).
۲-ایست قلبی (از دست دادن ناگهانی عملکرد قلب).
۳-آسیب یا ضربه به گردن، شکم یا قفسه سینه که بر راه هوایی تأثیر می گذارد.
۴-از دست دادن هوشیاری یا سطح پایین هوشیاری که می تواند باعث شود فرد کنترل راه هوایی را از دست بدهد.
۵-نیاز به جراحی که باعث می شود نتوان به تنهایی نفس کشید.
۶-نارسایی تنفسی یا آپنه (وقفه موقت در تنفس).
۷-خطر آسپیراسیون

تفاوت اینتوبه با ونتیلاتور چیست؟

اینتوبه شدن و قرار گرفتن در ونتیلاتور با هم مرتبط هستند اما دقیقاً یکسان نیستند.اینتوبه فرآیند قرار دادن یک لوله داخل تراشه (ETT) در راه هوایی (لوله هوا) است. سپس لوله به وسیله ای که هوا را منتقل می کند وصل می شود.

این دستگاه می‌تواند کیسه‌ای باشد که پرستار آن را فشار می‌دهد تا هوا را به بدن شما برساند، یا می‌تواند یک دستگاه تنفس مصنوعی باشد که دستگاهی است که اکسیژن را به راه هوایی و ریه‌های فرد می‌رساند. گاهی اوقات یک ونتیلاتور هوا را از طریق یک ماسک و نه یک لوله، منتقل می کند.

چه کسانی نباید اینتوبه شوند؟

در برخی موارد پزشکان ممکن است تصمیم بگیرند که اینتوبه کردن بی‌خطر نیست، مانند زمانی که ضربه شدید به راه هوایی وارد شده است یا انسدادی وجود دارد که قرار دادن ایمن لوله را امکان ناپذیر می‌کند.در چنین مواردی، پزشکان ممکن است تصمیم بگیرند که راه هوایی را از طریق گلوی فرد در پایین گردن باز کنند.(موارد استفاده اینتوبه وخطرات آن)

این کار به عنوان تراکئوستومی شناخته می شود.هنگامی که لوله برای بیش از چند روز در جای خود قرار می گیرد یا انتظار می رود هفته ها ادامه داشته باشید، تراکئوستومی اغلب ضروری است.

در طول اینتوبه کردن چه اتفاقی می افتد؟

اکثر موارد اینتوبه در بیمارستان انجام می شود. گاهی اوقات پرسنل اورژانس (EMS) افراد را خارج از محیط بیمارستان لوله گذاری می کنند.

در طول این عمل، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی:

یک سوزن IV را در بازو فرو می کنند.داروها را از طریق IV برای بیهوش کردن و جلوگیری از درد در طول عمل وارد بدن می کنند.یک ماسک اکسیژن را روی بینی و دهان قرار می دهند تا کمی اکسیژن اضافی به بدن برسد.ماسک را بر می دارند.سر خود را به عقب خم می کنند و یک لارنگوسکوپ را در دهان (یا گاهی اوقات در صورت لزوم بینی) قرار می دهند.

ابزار را به سمت پشت دهان حرکت داده و از دندان ها دور می کنند.نای بند را بالا آورده، یک فلپ بافتی که در پشت دهان آویزان است تا از حنجره محافظت کند.نوک لارنگوسکوپ را به داخل حنجره و سپس داخل نای هدایت می کنند.یک بالون کوچک را در اطراف لوله تراشه باد می کنند تا مطمئن شوید که در نای در جای خود باقی می ماند و تمام هوای وارد شده از طریق لوله به ریه ها می رسد..(موارد استفاده اینتوبه وخطرات آن)

لارنگوسکوپ را بر می دارند.تست می کنند تا مطمئن شوند که لوله در جای مناسب قرار دارد. این کار را می توان با رادیوگرافی یا با فشار دادن هوا از طریق کیسه به داخل لوله و گوش دادن به صداهای تنفسی انجام داد.

آیا زمانی که لوله گذاری می شود فرد می تواند صحبت کند یا غذا بخورد؟

لوله داخل تراشه از تارهای صوتی عبور می کند، بنابراین فرد نمی تواند صحبت کند. همچنین، هنگام لوله گذاری نمی توانید چیزی قورت دهید، بنابراین نمی توانید بخورید یا بنوشید.

خطرات اینتوبه چیست؟

اینتوبه یک روش رایج و به طور کلی بی خطر است که می تواند به نجات جان افراد کمک کند. اکثر افراد در عرض چند ساعت یا چند روز پس از آن بهبود می یابند، اما برخی از عوارض نادر ممکن است رخ دهد:

آسپیراسیون:

هنگامی که فردی لوله گذاری می شود، ممکن است استفراغ، خون یا مایعات دیگر را استنشاق کند.
لوله گذاری داخل برونشیال: لوله تراشه ممکن است به یکی از دو برونش وارد شود، یک جفت لوله که نای را به ریه متصل می کند.

لوله گذاری مری:

اگر لوله به جای نای وارد مری (لوله غذا) شود، اگر به سرعت تشخیص داده نشود، می تواند منجر به آسیب مغزی یا حتی مرگ شود.
عدم ایمن سازی راه هوایی: وقتی لوله گذاری عمل نمی کند، ارائه دهندگان خدمات درمانی ممکن است نتوانند فرد را درمان کنند..(موارد استفاده اینتوبه وخطرات آن)

عفونت:

افرادی که لوله گذاری شده اند ممکن است دچار عفونت هایی مانند عفونت سینوسی شوند.

آسیب:

این روش به طور بالقوه می تواند به دهان، دندان ها، زبان، تارهای صوتی یا راه هوایی آسیب برساند. آسیب ممکن است منجر به خونریزی یا تورم شود.

مشکلات ناشی از بیهوشی:

بیشتر افراد پس از بیهوشی به خوبی بهبود می یابند، اما برخی از آنها در بیدار شدن با مشکل مواجه هستند یا اورژانس های پزشکی دارند.

پنوموتوراکس تنشی:

هنگامی که هوا در حفره قفسه سینه گیر می کند، می تواند باعث فروپاشی ریه های شما شود.
اینتوبه کردن یک عمل پزشکی است که می تواند به نجات زندگی در زمانی که فردی نمی تواند نفس بکشد کمک کند. این لوله نای را باز نگه می دارد تا هوا بتواند به ریه ها برسد. لوله گذاری معمولاً در بیمارستان در زمان اورژانس یا قبل از جراحی انجام می شود.

مطالب مرتبط : 

چرانوزاد هنگام شیر خوردن عرق میکند؟

راهکارهایی برای از بین بردن خشکی دست و پا در منزل

آشنایی با روش های مراقبت از بیماران کمایی در منزل