سرخک :سرخک یک بیماری واگیر و ویروسی است که عمدتاً کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. ویروس سرخک به وسیله تماس مستقیم با قطرات تنفسی یا تماس با سطوح آلوده انتقال می یابد. این بیماری اغلب با علائمی نظیر تب، سرفه، و خس خس شروع می‌شود، اما بخش برجسته‌تر آن شناخته شده است به عنوان طپانچه‌های قرمز که در توده‌های مشخصی در سر و صورت ظاهر می‌شوند.
استفاده از واکسن‌های سرخک در جوامع بسیاری از جاها بهبود چشمگیری در کنترل این بیماری و کاهش شیوع آن ایجاد کرده است. واکسیناسیون در سنین کودکی معمولاً به عنوان بخشی از برنامه های روزانه واکسیناسیون انجام می‌شود و به کاهش شدت بیماری و جلوگیری از عوارض جانبی آن کمک می‌کند.
اهمیت واکسیناسیون در کنترل بیماری‌های واگیر و حفاظت از جامعه به طور کلی نمی‌تواند تأکید کافی داشته باشد. واکسیناسیون کودکان علاوه بر حفظ سلامت آنان، به جلوگیری از گسترش بیماری‌ها در جوامع نیز کمک می‌کند.اما آشنایی با علائم این بیماری برای خانواده و پرستار کودک اهمیت زیادی دارد.
نشانه یا علائم سرخک در کودکان
علائم اولیه سرخک به طور معمول در مدت ۱۰ روز تا ۲ هفته پس از ابتلا به ویروس ظاهر می‌شوند و این مدت معروف به دوره‌ی نهفتگی است. در این دوره، فرد ممکن است بیشترین قدرت انتقال ویروس را داشته باشد، حتی قبل از ظاهر شدن علائم.
علائم اولیه ممکن است شامل:
- تب: افزایش دمای بدن.
- آبریزش: چشمان قرمز و آبدار.
- لکه‌های سفید در دهان: لکه‌های کوچک سفید در دهان که به نام “کپل” شناخته می‌شوند.
- جوش‌ها و لکه‌های قرمز: این جوش‌ها و لکه‌ها ابتدا در صورت و گردن ظاهر می‌شوند و به تدریج در سراسر بدن گسترش می‌یابند.
پرستاران کودکان باید از نوزادان و کودکان خود مراقبت کنند و در صورت شک در مورد ابتلا به سرخک، به پزشک مراجعه کنند. همچنین، واکسیناسیون در سنین مناسب به عنوان یک روش مؤثر برای جلوگیری از ابتلا به سرخک و کاهش شدت بیماری تأکید می‌شود.
علائم سرخجه در کودکان زیر دو سال
- بی‌حالی: کودک ممکن است خسته و بی‌حال به نظر بیاید و به فعالیت‌های روزمره علاقه نداشته باشد.
- تب پایین: تبیل نسبت به سرخک ممکن است پایین باشد، اما تب خفیفی ممکن است ظاهر شود.
- آبریزش بینی: بینی کودک ممکن است شلوغ و آبریزش داشته باشد.
- اسهال: اسهال ممکن است یکی از علائم باشد که در این گروه سنی ظاهر می‌شود.
علائم اصلی سرخک در هر گروه سنی شامل جوش‌ها و لکه‌های قرمز روی پوست و آبریزش چشم‌ها نیز می‌شوند. در هر صورت، اگر شما شک دارید کودک شما ممکن است به سرخک مبتلا شده باشد، بهتر است تا به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید.
خطرات سرخک در کودکان
اکثر کودکان پس از ابتلا به سرخک بدون عوارض جدی به زندگی عادی خود باز می‌گردند. اغلب موارد سرخک به عنوان یک بیماری خفیف در نظر گرفته می‌شود، اما برخی از کودکان ممکن است با مشکلات جدی مواجه شوند. برخی از خطرات مرتبط با سرخک شامل موارد زیر هستند:
- عوارض جدی در بارداری: اگر یک زن باردار به سرخک مبتلا شود، می‌تواند به جنین انتقال پیدا کند و باعث مشکلات جدی در بارداری شود.
- عوارض نورولوژیک: برخی از کودکان ممکن است عوارض نورولوژیکی نظیر التهاب مغز (انسفالیت) تجربه کنند که می‌تواند به مشکلات ماندگار در سیستم عصبی منجر شود.
- عوارض گوش و شنوایی: سرخک می‌تواند باعث آسیب به گوش و شنوایی شود و در موارد نادر، می‌تواند منجر به کاهش شنوایی یا نابینایی شود.
- عوارض قلبی: در موارد نادر، سرخک می‌تواند به عوارض قلبی منجر شود.
- سرخک نوزادان: نوزادان که از مادرانی که تا چند روز قبل از تولد به سرخک مبتلا بوده‌اند، به دنیا می‌آیند، ممکن است با عوارض جدی روبرو شوند.
هر چند که این عوارض نادر هستند، اما اهمیت واکسیناسیون و پیشگیری از سرخک نمی‌تواند کافی تأکید شود. واکسیناسیون کودکان و جوانان علاوه بر حفاظت از آنان، به کنترل گسترش بیماری در جوامع نیز کمک می‌کند.
درمان سرخک
درمان اصلی سرخک تنها انتظار می‌رود تا فرد دوره بیماری را طی کند و بدن به طور طبیعی با ویروس سرخک مقابله کند. این دوره عمدتاً تا دو تا سه هفته طول می‌کشد. اما در صورت بروز عوارض جدی یا نگرانی‌هایی در مورد سلامت، حتماً به پزشک مراجعه کنید.
در پیشگیری از سرخک، واکسیناسیون از اهمیت بسیاری برخوردار است. واکسین سرخک به عنوان یک روش ایمنی و موثر برای جلوگیری از ابتلا به سرخک شناخته می‌شود.
در مورد غذاها نیز، هویج، لبنیات، و زرده تخم‌مرغ در ارتباط با ویتامین A قرار دارند که اهمیت زیادی در حفظ سلامت و مقاومت بدن در برابر بسیاری از بیماری‌ها دارد. اما اگر فرد به سرخک مبتلا شده است، در طی دوره بیماری نیز باید به تأمین تغذیه سالم و کافی توجه داشته باشید.
ایول
بیشتری بنویسین لطفا