پنج ویروس کشنده و مرگبار روی زمین : انسان ها برای هزاران سال است که در حال مقابله با ویروس ها هستند. ویروس کووید-۱۹ (کرونا) نو هم از این قاعده مستثنی نیست. در مورد برخی از بیماری های ویروسی، واکسن ها و داروهای ضدویروس امکان جلوگیری از شیوع گسترده عفونت ها و یاری به بهبودی بیماران را برای ما فراهم کرده میباشد.
ما موفق به ریشه کن نمودن بیماری ای بنام آبله شدیم و دنیا را از موارد نو ابتلا رهایی بخشیدیم.با این حالا فاصله زیادی تا پیروزی در مبارزه در برابر ویروس ها از جمله ویروس کرونا داریم. در دهه‌های اخیر، ویروس های بیشماری از حیوانات به انسان انتقال یافته اند و ضمن داشتن شیوع قابل توجه، جان هزاران شخص را گرفته اند.
شناسایی خطرناک ترین ویروس های جهان
گونه ویروس ابولایی که در سال ۲۰۱۴-۲۰۱۶ در غرب آفریقا شیوع پیدا نمود، منجر به مرگ ۹۰٪ از افراد آلوده شد، و این ویروس را به کشنده ترین عضو خانواده ابولا تبدیل نمود.ولی ویروس های دیگری هم وجود دارند که به همان اندازه و یا حتی کشنده تر هستند. در حال حاضر شماری از
ویروس ها، از جمله کرونا ویروس نو، در سراسر جهان شیوع یافته اند، و با این که میزان مرگ و میر کمتری دارند، ولی هنوز هم تهدید جدی برای بهداشت عمومی به حساب می آیند، چراکه هنوز ابزاری برای مقابله با آنان وجود ندارد.
در این جا پنج مورد از مرگبارترین ویروس ها، براساس احتمال کشته شدن فرد در گونه ابتلا به یکی از آنان، تعداد افراد کشته شده و یا این که آیا تهدید فزاینده ای محسوب میشوند یا خیر، مطرح شده میباشد.
یک. ویروس ماربورگ
دانشمندان ویروس ماربورگ را با وقوع همه گیری كوچكی در سال ۱۹۶۷ در کارمندان آزمایشگاهی در آلمان كه در تماس با میمون های آلوده وارد شده از اوگاندا بودند، شناسایی كردند. ویروس ماربورگ از این پیشنهاد که می تواند موجب درست کردن تب خونریزی دهنده شود، شبیه به ابولا است؛ به این معنی که افراد آلوده دارای تب و خونریزی بالایی در پایان بدن خود هستند که می تواند منجر به شوک، نارسایی اندام و مرگ شود.
براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO)، میزان مرگ و میر در نخستین همه گیری ۲۵٪ بود، ولی در شیوع ۱۹۹۸-۲۰۰۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو و هم چنین در شیوع ۲۰۰۵ در آنگولا، بیشتر از ۸۰٪ بود.
پنج ویروس کشنده روی زمین
دو. ویروس ابولا
نخستین شیوع شناخته شده ابولا در انسان در سال ۱۹۷۶ به طور همزمان در جمهوری سودان و جمهوری دموکراتیک کنگو رخ داد. ابولا از راه تماس با خون یا دیگر مایعات بدن یا بافت افراد آلوده یا حیوانات منتشر میشود. بر اساس اظهارات الکه مولبرگر، متخصص ویروس ابولا و دانشیار میکروبیولوژی در دانشگاه بوستون در مجله Live Science، میزان مرگ و میر اینگونه های شناخته شده ابولا زیاد متفاوت میباشد.
یکی از گونه ها بنام ابولا رستون، حتی سبب مریض شدن فرد نمی شود. ولی میزان مرگ و میر گونه بوندیبوگیو (Bundibugyo) 50٪ میباشد و بر اساس اظهارات سازمان بهداشت جهانی، این میزان برای گونه سودان ۷۱٪ میباشد.براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، شیوع روبه گسترش این بیماری در غرب آفریقا از اوایل سال ۲۰۱۴ شروع شد و بزرگترین و پیچیده ترین شیوع تا به امروز میباشد.
سه. هاری
اگرچه ظهور واکسن هاری برای حیوانات اهلی در دهه ۱۹۲۰، وقوع زیاد نادر این بیماری در کشورهای توسعه یافته را در پی داشته میباشد، ولی این بیماری در هند و بخش هایی از آفریقا همچنان ۱ مشکل جدی بشمار می آید.
طبق اظهارات مالبرگر، “این ویروس به مغز آسیب می رساند، و بیماری واقعاً بدی میباشد.” وی گفت: “ما واكسن هاری را داریم و آنتی بادی هایی داریم كه ضد هاری عمل می كنند، بنابراین اگر كسی مورد گزش حیوان هاری قرار بگیرد قادر به درمان این فرد هستیم.”
با این حالا وی اظهار داشت “در گونه عدم درمان، احتمال وقوع صد درصدی مرگ قطعی میباشد.”
۴- HIV (ایدز
در دنیای کنونی، امکان دارد HIV مرگبارترین ویروس موجود باشد. بر اساس اظهارات پزشک آمش آدالجا، دکتر بیماری های عفونی و سخنگوی انجمن بیماری های عفونی آمریکا، “این ویروس هنوز یکی از بزرگترین قاتلان محسوب می شود”. تخمین زده می شود که از وقت ابتلا به این بیماری در اوایل دهه ۱۹۸۰، ۳۲ میلیون شخص در اثر ویروس HIV جان باخته اند.
طبق گفته آدالجا “بیماری عفونی که در حالا حاضر بیشترین تلفات را برای بشر به همراه دارد، HIV میباشد.”داروهای ضد ویروسی قوی این امکان را برای افراد فراهم کرده میباشد که سال ها با HIV زندگی کنند. ولی این بیماری همچنان بسیاری از کشورهای کم درآمد و دارای درآمد متوسط، که ۹۵٪ از عفونت های نو HIV در آنان رخ میدهد را دستخوش خود قرار داده میباشد.
نزدیک به یک شخص در هر ۲۵ بزرگسال در منطقه آفریقا از پیشنهاد HIV مثبت هستند، که بیشتر از ۲ سوم کسانی که مبتلا به HIV که در سراسر جهان زندگی می کنند را به خود اختصاص می بدهند.
پنج ویروس کشنده روی زمین
پنج. آبله
مجمع جهانی بهداشت در سال ۱۹۸۰، جهان را عاری از هرگونه آبله اعلام نمود. ولی تا قبل از آن، هزاران سال انسان ها با آبله در نبرد بودند، و این بیماری حدود یک شخص در هر سه شخص از افراد آلوده را می کشت و بازماندگانی با زخم های عمیق، دائمی و غالبا نابینایی برجای می گذاشت.
میزان مرگ و میر در جمعیت خارج از اروپا، که مردم در آن تا قبل از انتقال ویروس بوسیله مسافران به آن مناطق، ارتباط کمی با ویروس داشتند، به مراتب بیش بود. به عنوان مثال، مورخان تخمین میزنند که ۹۰٪ از جمعیت بومی قاره آمریکا در اثر آبله که بوسیله کاشفان اروپایی انتقال یافت، مردند. آبله تنها در قرن بیستم، موجب مرگ ۳۰۰ میلیون شخص شده میباشد.
طبق گفته پزشک آدالجا “آبله چیزی بود که بار سنگینی به کره زمین تحمیل نمود، و این ۹ فقط مرگ بلکه نابینایی هم بود، و این همان دلیلی بود که سبب می شد سعی برای ریشه کن نمودن آن از زمین گونه بگیرد.”
مطالب مرتبط:
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.