مراقبت های لازم بعد از زالو درمانی :۱ – تا ۴ روز موضع زالو درمانی با آب تماس نداشته باشد.۲ – موضع زالوها به طور طبیعی ۸ تا ۱۶ ساعت خونریزی دارد و در گونه خونریزی عادی و ملایم نگران نباشید. تحرک کمتر و حالت دراز کش باعث کاهش خونریزی میگردد . پس از ۱۲ ساعت در گونه ادامه خونریزی به دکتر مراجعه نمایید یا با مطب تماس بگیرید.

۳ – ۸ ساعت پس از زالو درمانی پانسمان را باز نمایید و در گونه خونریزی پودر گیاهی انعقاد را روی موضع بریزید و مجددا پانسمان نمایید.

۴ – گاه خارش موضعی زالو پس از ۲۴ ساعت آغاز میشود و گاهی تا ۱ هفته ادامه دارد و در گونه خارش محدود از روغن بنفشع یا روغن گشنیز یا روغن کافور یا روغن بادام تلخ استفاده نمایید و در موضع زالو استعمال نمایید . در موارد خارش شدید به مطب مراجعه نمایید.

۵ – پس از زالو درمانی تا ۲۴ ساعت مقاربت جنسی نداشته باشید.

۶ – پس از زالو درمانی استراحت فیزیکی و بدنی و حتی استراحت فکری (پرهیز از تنش , مطالعه , تلویزیون , مهمانی یا … ) توصیه میشود. (حدود ۸ ساعت )

۷ – تا ۲۴ ساعت نمک , تخم مرغ , ماهی و ترشی جات و به زور کل سردی جات مصرف نشود.

۸ – تماس سرما و آب سرد با موضع زالو باعث خارش شدید و تورم میگردد.

۹ – به طور کلی غذاها و ادویه و میوه های زیاد گرم و زیاد سرد پس از زالو درمانی ممنوع و مضر میباشد.و بیشتر تر از غذاهای معتدل نظیر کرفس , جو , آبگوشت , گلابی , شیر برنج , قیمه , سیب , سوپ جو , سکنجبین , سرکه شیره و … میبایست استفاده نمود .

۱۰ – مصرف غذاهای سنگین و چرب و پرخوری پس از زالو درمانی زیاد ضرر دارد.

۱۱ – پس از زالو درمانی حتی المقدور کم تر سرپا بایستید و پیاده روی کم تر داشته باشید.

۱۲ – خواب پس از زالو درمانی تا ۶ ساعت ممنوع میباشد .

۱۳ مصرف غذاهای شور و حمام گرم پس از زالو درمانی جایز نیست . ( هر ۸ ساعت ۱ لیوان شربت عسل تا ۳ روز ) مصرف شربت عسل , آب انار و گلاب , مالت جو ,و شکر سرخ پس از زالو درمانی مفید میباشد.

۱۴ – ندرتا پس از زالو درمانی عوارضی نظیر تب و تپش قلب , ازدیاد فشار خون , اضطراب , سردرد , سردی و لرزش بدن , رنگ پریدگی , تهوع و … قبل می آید که دکتر شما را راهنمایی خواهد نمود. (این عوارض موقت و مقطعی بوده و جای نگرانی ندارد)

۱۵– تا ۲۰ و ۴ ساعت چس از رالودرمانی مصرف تخم مرغ وغذاهای حاوی تخم مرغ ممنوع میباشد.

۱۶ – غذاهای زیاد تند و تیز وبسیار ترش و بسیار شیرین تا ۲۰ و ۴ ساعت ممنوع میباشد.(ادویه وکتلتو…).

۱۷ – در گونه عطش وخشکی دهان پس از زالودرمانی ماء الشعیر وشکر سرخ هر ۸ ساعت میل شود.

۱۸ – جهت جبران خون از دست رفته ۵شب هر شب ۱ تا ۲ سیخ گوشت گوسفند کباب شده (بدون نان و برنج)خالی میل کنید (بجای شام)با سماق ولیمو ترش وعسل میل شود کاملتر خواهد بود.

مطالب مرتبط :

خدمات پرستاری در منزل

مرکز خدمات پرستاری در منزل همراه شما

مراقبت های لازم  بعد از  عمل جراحی دیسک کمر : اگر در مورد بهبودی جراحی دیسک کمر پرسش دارید ، تنها نیستید. از آن جا که کمر درد هر ساله افراد زیادی را تحت تأثیر قرار میدهد ، مردم به طور فزاینده ای برای تسکین به جراحی روی می آورند.

برای داشتن برترین نتیجه بعد از جراحی دیسک کمر نیاز به رعایت مراقبت هایی بعد از عمل میباشد. در ادامه قصد داریم با مراقبت های بعد از جراحی دیسک کمر و وقت بهبودی بعد از عمل آشنا بشویم.با ما همراه باشید.

مراقبت های لازم بعد از عمل جراحی دیسک کمر وآنچه باید بدانیم؟

وقت بهبودی بعد از عمل دیسک کمر

وقت بهبودی جراحی دیسک کمر بسته به روش کار متفاوت میباشد. بهبودی پس از جراحی دیسککتومی معمولاً ۶ تا ۸ هفته طول می کشد. ولی بهبودی بعد از عمل لامینکتومی یا جراحی فیوژن بیش طول می کشد.در  این روشها تغییرات بیشتری در بدن مریض اتفاق میوفتد ، و شاید بهبودی بدن شما حدودا ۱۲ هفته طول بکشد..

در بعضی موارد ، بهبودی می تواند حداقل ۱ سال ادامه یابد.اگر همجوشی نخاع داشته باشید ، اگر برنا و سالم باشید و شغل سنگینی نداشته باشید ، احتمالاً ۴ تا ۶ هفته برای برگشتن شغلتان استراحت نیاز داشته باشید. ولی امکان دارد ۴ تا ۶ ماه طول بکشد تا افراد مسن به  کار خود برگردند. وقت بهبودی جراحی  دیسک کمر شما فقط به نوع روشی که انجام می بدهید بستگی ندارد.

شدت وضعیت ، سطح تناسب اندام پیش از جراحی و سن شما هم در این امر موثر میباشد. وقت بهبودی با سن در ارتباط میباشد، زیرا با زیاد شدن سن سرعت بهبودی کاهش می یابد.(مراقبت های لازم بعد از عمل جراحی دیسک کمر)

مراقبت های بعد از جراحی

زمان آن فرا رسیده میباشد که بر جنبه های مهم بهبودی خود تمرکز نمایید ، از جمله این که به ستون فقرات اجازه بدهید با خوردن غذاهای سالم، داشتن ۱ خواب پسندیده در شب و زیاد شدن فعالیت طبق دستور جراح به درستی بهبود یابد. سعی اضافی که اکنون انجام می بدهید می تواند بهبودی شما را راحت تر بکند و شما را زودتر به فعالیتهای عادی خود برگرداند.

۱ – مراقبت از ستون فقرات

هرچه میتوانید پیاده روی کوتاه نمایید و هر روز به تدریج مسافت خود را زیاد شدن بدهید. ورزش روزانه برای ریکاوری و درست کردن قدرت و حفظ توان عضلانی مهم میباشد.از فعالیتهایی که نیاز به خم شدن ، پیچاندن ، بلند نمودن یا کشیدن وسایل سنگین دارند ، خودداری نمایید. فراوان نایستید و ننشینید. اگر همجوشی نخاعی داشته اید ، از بلند نمودن اجسام بالای سر خود تا بهبودی کامل خودداری نمایید.

با جراح خود درباره این که میتوانید از پله ها بالا بروید یا پایین بیایید صحبت نمایید. برای برخی از افراد ، بالا رفتن از پله امکان دارد طی یکی ۲ هفته ابتدا بعد از جراحی محدود شود.اجتناب از خم شدن ، بلند نمودن و پیچ خوردن نیاز به کاهش سرعت و هوشیاری دارد ، زیرا این حرکاتی میباشد که ما معمولاً در پایان  طول روز بدون فکر نمودن در مورد آنان انجام می بدهیم.

به جای این که از کمر خم بشوید تا به چیزی روی زمین برسید ، به پایین چمباتمه بزنید.اگر چمباتمه زدن به دلیل محدودیت انعطاف پذیری مفصل یا درد غیرممکن میباشد ، استفاده از راکر را در پیشنهاد بگیرید. این دستگاه  ۱ پنجه در انتهای ۱ دسته بلند میباشد که میتوانید در حالی که ستون فقرات خود را در موقعیت خنثی نگه داشتید از آن برای برداشتن وسایل سبک همچون مجله ، تلفن یا کنترل استفاده نمایید.

هم چنین تهیه ۱ جفت کفش لغزنده محکم یا دمپایی برای پوشیدن در دوران نقاهت یاری خوبی به شما میکند. به این ترتیب به راحتی از چالش خم شدن برای پوشیدن جوراب و کفش جلوگیری نمایید.

مدیریت درد در مراقبت های بعد از عمل دیسک کمر

۲ – مدیریت درد

حتما داروهای ضد درد تجویز شده خود را طبق دستور دکتر مصرف نمایید . اگر درد شما با داروی تجویز شده برای شما به خوبی کنترل نشده میباشد ، از داروهای ضد درد بیش استفاده نکنید و با جراح خود مشورت کنید. سایر درمان های تسکین درد غیر دارویی شامل کمپرس آب گرم (غیر مستقیم بر روی  برش التیام نیافته) ، ورزش ملایم ، ماساژ و دوره های استراحت کوتاه مدت تاثیر خوبی در بهودی دارند.

۳-نحوه سفر نمودن پس از جراحی 

بهتر میباشد که مریض جراحی شده برای مدتی در بستر خود استراحت بکند و به سفر های غیر لازم نرود ولی در صورتی که سفر لازم ای برای مریض قبل آمده می تواند از هواپیما برای طی نمودن مسیر استفاده بکند

زیرا در آن پس از مدت طولانی که مریض در حالت نشسته بود می تواند بایستد و چند قدمی راه برود و در صورتی که به هر دلیلی امکان سفر هوایی نبود مریض می تواند با رعایت نکته هایی از قبیل این که روی صندلی عقب خودرو دراز بکشد و در هر ۴۵ دقیقه توقف کنند و مریض استراحت بکند،از سفر زمینی استفاده بکند.

۴ – تغذیه سالم

از ۱ رژیم متعادل و کم چرب غنی از سبزیجات و میوه های تازه استفاده نمایید. از آن جا که در دوران نقاهت فعالیت کمتری خواهید داشت ، از غذاهای سنگین ، پرکالری یا چاق کننده خودداری نمایید. خوردن غذای سالم برای بهبودی لازم میباشد.

۵ – حمام و مراقبت از برش

دستورالعمل های جراح خود را در مورد وقت و نحوه استحمام رعایت نمایید. معمولاً جراحان توصیه می کنند پوست اطراف زخم جراحی خود را حداقل ۴ روز پس از جراحی تمیز و خشک نگه دارید. تا وقت بهبودی کامل زخم ، از وان حمام استفاده نکنید . درد در ناحیه برش بلافاصله پس از جراحی طبیعی است و با پیشرفت ترمیم میبایست فروکش بکند.

دستورالعمل های جراح خود را در مورد وقت برداشتن بخیه دنبال نمایید. برخی از برش ها با استفاده از بخیه های حل کننده یا نوارهایی که خود به خود می ریزند بسته میشوند.

۶ – نحوه دراز کشیدن در رختخواب بعد از جراحی ستون فقرات

خواب پسندیده در بهبود سریع به شما یاری میکند . مراحل ذیل به شما کمکمی بکند تا سریعتر بهبود یابید ولی اول با جراح خود مشورت کنید:

به پشت بخوابید ، پشت ، شانه ها و سر را کمی بالا ببرید ( با استفاده از ۱ تختخواب قابل تنظیم)۱ بالش ذیل زانوها قرار بدهید تا باسن و زانوها کمی خم شوند.هم چنین هنگام برخاستن از رختخواب، در حالی که به پشت دراز می کشید ، زانوهای خود را خم کرده و کنار هم نگه دارید. به سمت پهلو بچرخید و باسن و شانه ها را در ۱ راستا قرار بدهید و همزمان بچرخید ، بنابراین ستون فقرات پیچ نمی خورد.

با استفاده از بازوها خود را به سمت بالا هل بدهید و بگذارید پاها از کنار تخت خم شوند تا در حالت نشسته قرار بگیرید.(مراقبت های لازم بعد از عمل جراحی دیسک کمر)

۷ – نحوه نشستن پس از جراحی ستون فقرات

نشستن بیشترین فشار را به پشت وارد میکند. جراح امکان دارد به شما در مورد مدت وقت نشست و برخاستن و راه رفتن پس از جراحی وقت خاصی را نظر دهد. به عنوان مثال ، امکان دارد از شما خواسته شود هر نیم ساعت بیدار بشوید تا ۱۰ دقیقه بایستید یا راه بروید.اگر میتوانید در حین بهبودی از نشستن طولانی مدت در ماشین خودداری نمایید.

قانون کلی این میباشد که هنگام نشستن  هرگز زانوها را از لگن بالاتر قرار ندهید. روی صندلی ماشین ، مبل و صندلی مورد علاقه خود ۱ بالش محکم قرار بدهید. ۱ صندلی توالت بلند خریداری کنید؛ ترجیحاً صندلی دارای بازو برای یاری به شما هنگام نشستن و برخاستن از توالت باشد.

هنگام برخاستن از صندلی ، باسن را به آرامی به انتهای صندلی برسانید و با استفاده از فشار دست ها به دستگیره صندلی ، به خودتان یاری نمایید و همزمان با پاها به سمت پایین فشار بدهید.

۸ – مهاربندی بعد از عمل 

اگر جراح شما برای بهبودی بریس پشتی تجویز کرده میباشد ، مطابق دستورالعمل حتماً آن را بپوشید. این بریس برای پشتیبانی گردن و کمر شما و محدود نمودن حرکت سطوح ستون فقرات در طی جراحی طراحی شده میباشد. برخی از بریس های پشتی ساپورت های ساده هستند ، در حالی که برخی دیگر سفت و محکم هستند و روی بدن شما قرار می گیرند.

۹ – یاری بخواهید

لیستی از کارهایی را که دوستان و خانواده می توانند در انجام آن به شما یاری کنند ، داشته باشید. مراقبان شما می توانند به لیست نگاه کنند و مشاهده کنند چه چیزی بیش به شما یاری میکند ، همچون لباس شستن ، بیرون بردن زباله ، شستن ظرف ها و خرید مواد غذایی و … .

فیزیوتراپی بعد از عمل دیسک کمر

۱۰ فیزیوتراپی

برخی از بیماران نیاز به مراقبت در منزل یا یاری از ۱ پرستار یا فیزیوتراپیست دارند. ولی برخی امکان دارد از مرکز جراحی ستون فقرات مستقیماً به ۱ مرکز توان بخشی فرستاده شوند. گاهی فیزیوتراپی (PT) هم از همان روز بعد از جراحی شروع میشود. PT بخش مهمی از بهبودی میباشد زیرا به شما یاری میکند که قدرت ، انعطاف پذیری و استقامت بدنی خود را مجدد بدست آورید. برای سلامتی خود حتما ۱ برنامه ورزشی در منزل از متخصص فیزیوتراپی تحت پیشنهاد جراح دریافت نمایید.

زخم جراحی

همچون همه جراحی ها جراحی دیسک کمر هم دارای برش و زخم بخیه میباشد. در صورتی که این بخیه ها درعمق و ذیل پوست شما درست کردن شده باشند جذب میشوند و نیازی به کشیدن ندارند.(مراقبت های لازم بعد از عمل جراحی دیسک کمر)

پیش از آن از بیمارستان ترخیص بشوید جراح بخیه های غیر قایل جذب شما را می کشد و این فرایند در ۵ تا ۱۰ روز پس از جراحی انجام میشود.  تا جایی ک ممکن است استحمام نکنید و یا از پانسمان ضد آب استفاده کنید و اگر دکتر بخیه های شما را کشیده میتوانید به طور معمول استحمام نمایید.

رابطه جنسی بعد از جراحی دیسک کمر

جراحی دیسک کمر تاثیری بر میل جنسی افراد نخواهد داشت ولی بهتر میباشد تا ۱ ماه پس از جراحی اگر مریض وارد رابطه جنسی شد، رابطه ای آهسته و کم جنب و جوش را تجربه بکند تا بعد از ۲ ماه به حالت قبلی خود بازگردد.در صورتی که درمان مریض وقت زیادی برده باشد و مریض به سندروم دم اسبی مبتلا شده باشد امکان دارد عوارضی همچون اختلالات جنسی، عدم کنترل روی ادرار و عدم توانایی حرکتی را به دنبال داشته باشد.

رانندگی پس از جراحی

درصورتی که پس از جراحی دکتر به شما اجازه رانندگی داد میبایست توجه داشته باشید که پیش از رانندگی قرص های مسکن خواب آور استفاده نکرده باشید و هم چنین وضعیت جسمانی شما طوری باشد که در مواقع اورژانسی به راحتی ایست نمایید. وقت بازگشت شما به رانندگی بستگی به میزان آمادگی شما پس از جراحی دارد.

درد پا پس از جراحی

درد و گز گز پا پس از جراحی طبیعی میباشد و با استراحت شبانه یا قرار دادن پا در سطح بالا بهبود میابد و در اکثر اوقات به دلیل فشاری که به رشته های عصبی وارد شده است درد تیر کشنده ای در پا به وجود می آید که مدتی پس از جراحی ازبین می رود بنابراین این درد نگران کننده نیست.

ولی در صورتی که شما بیماری زمینه ای از جمله دیابت دارید امکان دارد این گزگز پا به این دلیل باشد. در صورتی که درد پا پس از جراحی با تورم ،التهاب و قرمزی همراه باشد امکان دارد به دلیل وجود لخته خون در پا باشد که نیازمند توجه و معاینه میباشد.

بعد از بهبودی

عادات سالمی که به عنوان بخشی از بهبودی خود بعد از جراحی ستون فقرات بکار می برید روشهای خوبی برای یاری به پیشگیری از مشکلات مربوط به سلامتی یا ستون فقرات در آینده میباشد. بنابراین ، این نگاه مثبت به زندگی را حفظ نمایید و به ورزش ، پسندیده غذا خوردن و استراحت زیاد ادامه بدهید.

مهم نیست که چه نوع عمل جراحی دیسک کمر را انجام می بدهید یا این که درد شما به خوبی کنترل شده باشد؛ این مهم میباشد که از خم شدن ، بلند نمودن و پیچ خوردن خودداری نمایید. خم شدن از ناحیه کمر ، بلند نمودن وسایل سنگین و چرخاندن تنه، فشار بی موردی به ستون فقرات آسیب پذیر شما وارد میکند.

عوارض بعد از جراحی

همچون پایان جراحی های مختلف ، جراحی دیسک کمر هم خطر بروز عوارض را به همراه دارد. جراحی دیسک کمر به طور کلی در تسکین علائمی همچون درد و بی حسی کمر و پا موثر میباشد. ولی برخی از افراد بعد از جراحی علائم خود را دارند یا در طی چند سال بعد از وقت جراحی دوباره دچار علائم میشوند.

علائم عودکننده می تواند به دلیل ضعیف شدن ستون فقرات ، دیسک لیز خورده دیگری یا تشکیل استخوان نو یا ضخیم شدن رباط باشد که به نخاع شما فشار وارد میکند. گاهی امکان دارد پس از جراحی زخم در اطراف اعصاب درست کردن شود که می تواند علائمی مشابه فشرده سازی عصب درست کردن بکند.

اقدامات لازم در صورتی که علائم عود کنند

در صورت عود علائم ، درمان های غیر جراحی همچون فیزیوتراپی معمولاً در اول امتحان میشوند ، ولی گاهی اوقات امکان دارد به جراحی بیشتری نیاز باشد. عمل های تکراری نسبت به نخستین عمل بیش در معرض خطر عوارض هستند. متأسفانه ، هیچ درمان موثری برای درست کردن زخم در اطراف اعصاب وجود ندارد.

با این حالا ، میتوانید با انجام تمرینات منظم طبق توصیه فیزیوتراپ پس از جراحی ، خطر درست کردن زخم را کاهش بدهید. از دیگر عوارض بعد از جراحی میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:

عفونت

لخته شدن خون

پارگی دورال

نشت مایع مغزی نخاعی

زخم های گونه و کاهش بینایی

آسیب عصبی و فلج

مرگ

چه موقع با جراح خود تماس بگیرید

در گونه داشتن تب یا لرز ، تعریق شبانه ، ترشحات عفونی از زخم جراحی ، باز شدن برش ، آغاز یا بدتر شدن درد یا ضعف ، درد قفسه سینه یا تنگی نفس ودرد ساق پا فوراً به جراح خود اطلاع بدهید.

مطالب مرتبط :

آشنایی با حمله ی پانیک و راههای درمان آن : حمله پانیک عبارتست از برانگیختگی فیزیولوژیک که ناگهانی یا در جواب به رویارویی با ۱ وضعیت وحشت زا (یا حتی فکر در مورد آن) به وجود می آید. پانیک اتک یکی از بدترین و وحشتناک ترین تجربه هایی میباشد که بشر در طول عمرش می تواند داشته باشد.

نخستین حمله معمولاً اثراتی دلخراش از قبیل حس تنهایی و اضطراب شدید انتظاری برای وقوع حملات بعدی برای فرد مبتلا به دنبال دارد. گاهی هم حمله پانیک در خواب رخ می دهد که منجر به بیدار شدن ناگهانی فرد از خواب و تجربه وحشت و علائم پانیک می گردد. متاسفانه در برخی موارد حمله عصبی پانیک عود می کند و مکرراً رخ میدهد.

علائم جسمانی که در حمله عصبی ظاهر میشوند عبارتند از:

-بالا رفتن ضربان قلب
-احساس فشار در قفسه سینه یا کوتاه شدن تنفس
-احساس خفگی، تنگی نفس، غش
-تعریق
-لرزش
-کرختی یا گزگز و مورمور در دست و پا یا سایر قسمت‌های بدن
-سرگیجه یا احساس سبکی سر
حالت تهوع یا ناراحتی معده
-احساس گرگرفتگی یا سردی یا گرمی

حمله پانیک چیست؟

هم چنین واکنش روانشناختی که غالباً با این علائم همراه هستند عبارتند از:

احساس غیر واقعی بودن یا از خود جدا شدن
تمایل شدید برای فرار از موقعیت و ترس از دیوانه شدن و از دست دادن کنترل
ترس از مردن یا انجام عملی که از کنترل فرد خارج باشد
بیش بخوانید: افسردگی چیست (علت، علائم، انواع، تشخیص و درمان افسردگی)

علت درست کردن حمله عصبی

حمله عصبی می تواند زیاد ترسناک و ناخوشایند باشد اما ابداً خطرناک نیست. حملات پانیک بر پایه واکنش حمله-فرار پایه ریزی شده که مختص همه پستانداران از جمله انسان میباشد. یعنی هنگامی ۱ پستاندار در معرض خطری تهدیدکننده حیات قرار گرفت یا فرار میکند و یا به منبع خطر حمله مینماید، این لازمه بقای حیوانات میباشد.(آشنایی با حمله ی پانیک و راههای درمان آن)

فرض نمایید اتومبیل شما روی ریل راه آهن خاموش شده در حالیکه قطاری هم وقت در حالا نزدیک شدن به شما است. در این حالت شما ترشح آدرنالین خواهید داشت که به واسطه آن وحشتی شما را فرا میگیرد. شما پایان تلاش خود را برای فرار از موقعیت خواهید نمود. برای این فرار بدن شما تغییراتی ضروری دارد مثل:

بالا رفتن ضربان قلب
زیاد شدن شدت تنفس
سفت شدن عضلات
انقباض عروق و کم شدن جریان خون به دست و پاها
بالا رفتن جریان خون به عضلات
آزادسازی قند ذخیره شده در کبد به جریان خون
زیاد شدن میزان تعریق

پایان این اتفاقات در جهت قویتر نمودن شما برای فرار از موقعیت انجام میشود. اگر این واکنش ها به حد کافی شدید یا سریع نباشد امکان دارد حیات شما به خطر افتد.به موقعیت های مشابه در زندگی خود فکر نمایید.

ضرب‌المثلی هست که می‌گوید: ترس برادر مرگه اتفاقا همراهی این ۲ مقوله را در یکی از اختلالات روانپزشکی داریم به نام اختلال پانیک از شما می‌خواهم یک لحظه تصور نمایید که الان دارید می‌میرید و همراه این مسئله، یک‌سری ناراحتی‌هایی همچون تپش قلب و احساس خفگی دارید.

وحشتناک نیست؟ تصور نمایید که مبتلایان به حمله عصبی امکان دارد روزی چند بار این احساسات رو تجربه کنند برای همین بعضی‌ها می‌گویند حمله پانیک وحشتناک‌ترین بیماری روان میباشد حال که خودتان را جای آن‌ها گذاشتید و دارید بخشی از رنجی که میکشند را، فقط به آن فکر می‌کنید، بقیه علائم این بیماری را هم بخوانید. این علائم در قالب حمله‌های حدود ۲۰ دقیقه‌ای بوسیله مریض تجربه می‌شود.

نحوه عملکرد مغز در حمله ی پانیک

در پانیک اتک بدن شما صحیح مشابه مورد فوق عمل میکند. آنچه که حمله عصبی پانیک را متمایز کرده و سازگاری با آن را دشوار می سازد، این میباشد که این واکنش ها در غیاب خطر آشکار رخ میدهد. شما گیج می بشوید که چرا این واکنش ها برای شما رخ داده میباشد. بنابراین مغز شما از موقعیت سوء برداشت کرده و خیال میکند واقعه ای تهدید کننده حیات در درون بدن در جریان میباشد.

یعنی فکر میکند “حالا که خطری در بیرون وجود ندارد لابد در درون بدن من خطری مرا تهدید میکند.” در جواب به تپش قلب: “من دارم سکته می کنم.” یا “من دارم می میرم.” در جواب به احساس خفگی: “من دارم خفه می شم.” یا “نفسم داره قطع می شه.” در جواب به سرگیجه: “من دارم بیهوش می شم.”

در جواب به احساس غیر واقعی بودن: “من دارم دیوونه می شم.” این ها اساس کار درمان شناختی رفتاری میباشد که یکی از درمان های موثر حمله پانیک محسوب میشود..(آشنایی با حمله ی پانیک و راههای درمان آن)

عوامل تشدیدکننده حملات پانیک

اجازه دهید تا این عوامل را به ۲ دسته تقسیم کنم:

یکی عوامل استرس زای کلی که سبب شعله ور شدن اختلالات روانپزشکی می شود مثل: طلاق، ازدواج، مهاجرت، شکست عشقی و… اینها عوامل استرس زایی هستند که سبب رو آمدن اختلالات روانپزشکی در افراد مستعد می گردند طبعاً پانیک هم یکی از این اختلالات میباشد.
دسته دوم عواملی هستند که اختصاصاً سبب تشدید یا شعله ور شدن حملات عصبی می شوند.

برای این که این عوامل را شناسایی کنیم میبایست به مکانیسم پانیک نگاهی بیندازیم. در حمله پانیک علائم جسمانی به عنوان سرنخها و آغازکننده های ترس عمل می کنند و با ورود به سیکل معیوب، شدت این علائم و پیرو آنان وحشت زیاد شدن می یابد تا ۱ حمله عصبی پانیک پایان عیار را رقم بزنند.

نتیجه ای که می توان از این مکانیسم گرفت این میباشد که هر عاملی که ۱ احساس جسمانی که سبب برانگیختن ترس می گردد را می توان بعنوان عامل تشدیدکننده پانیک به حساب آورد. مثلاً ورزش نمودن چون سبب زیاد شدن ضربان قلب می شود، مصرف برخی داروها که عوارض جسمانی دارند، برخی خوراکیها مثل قهوه که امکان دارد سیستم سمپاتیک رافعال کنند و هرگونه هیجانی امکان دارد آغاز یا تشدیدکننده حملات عصبی باشند.

درمان پانیک اتک چطور است؟

خبر پسندیده این میباشد که این بیماری یکی از کوک‌پذیرترین فالشهای روان آدمیزاد میباشد و این که هیچکس تابحال در اثر پانیک اتک نمرده میباشد. اما اکثر آدم‌ها هنگامی حمله سراغشان می‌آید، اورژانس را خبر می‌کنند یا خودشان را به‌سرعت به بیمارستان می‌رسانند حتی گاهی بعضی از مریض‌ها پا به فرار می‌گذارند و از موقعیتی که هستند دور می‌شوند یا بعضی‌ها ذیل گریه می‌زنند.

هرچه که هست تجربه‌ی زیاد وحشتناک و رنج‌‌آوریست. در برخی از مواردِ حملات پانیک مصرف دارو ضروری خواهد بود. اگر شدت و فرکانس حملات فراوان میباشد به طوریکه در شغل، روابط بین فردی یا خواب شما تاثیر گذاشته و یا زندگی شما را فلج کرده میباشد، از مصرف دارو تحت پیشنهاد روانپزشک خود غافل نباشید.

در این موارد معمولا روانپزشک از داروهای ضد افسردگی و آرامبخش برای درمان پانیک بهره خواهد برد (همیشه یادتان باشد نگرانی های خود در خصوص داروها را صمیمانه با پزشکتان در میان بگذارید).(آشنایی با حمله ی پانیک و راههای درمان آن)

درمان غیر دارویی پانیک

خبر پسندیده این میباشد که برای درمان پانیک بدون دارو شما می توانید سازگاری با این حملات را یاد بگیرید. اگر تغییراتی را در سبک زندگی خود اعمال نمایید در طول وقت می توانید شدت و فرکانس حملات خود را کاهش بدهید. برخی از این تغییرات عبارتند از:

تمرین منظم آرامسازی عمیق
برنامه ورزشی منظم
حذف محرکها از رژیم غذایی (به خصوص کافئین، شکر و نیکوتین)
فراگیری اذعان و بیان احساسات، به خصوص خشم و ناراحتی
اتخاذ خود-گویه و باورهای بنیادینی که نگرشی مقبول تر و صلح آمیز به زندگی را برای شما به ارمغان می آورند.
این ۵ تغییر که ذکر شد برای افراد مختلف متفاوت خواهد بود.
درمان غیر دارویی پانیک

رواندرمانی پانیک

روش درمان پانیک بدون دارو، رواندرمانی میباشد که در کنار درمان دارویی پانیک برای پیشگیری و کم شدن حملات در آینده روشی کارآمد میباشد. بیشترین شواهد علمی درباره رواندرمانی اختلال پانیک، مربوط به روش شناختی-رفتاری میباشد. البته که این روش برای سایر اختلالات روانپزشکی مثل افسردگی هم اثربخشی بالایی دارد.

در این روش تمرکز درمانگر روی شناخت و رفتار مریض در خصوص علائم جسمانی و اضطراب میباشد و با شناسایی افکار ناکارآمد و اصلاح آنان، احساسات و پیرو آن رفتار مریض تغییر می یابد. پایه این درمان آموزش دقیق اختلال پانیک به مریض و اطمینان بخشی از بی خطر بودن علائم حمله پانیک میباشد.

شناسایی عوامل تشدید کننده و یاری به مریض جهت مدیریت آنان بخش مهم بعدی این روش از درمان میباشد که به مریض یاری می کند تا به سیکل معیوب و در نتیجه حمله پایان عیار ورود نکند و رفتارهایی مثل مصرف داروهای آرامبخش، فرار و فریاد و مراجعه به اورژانس حین حمله به رفتارهای جایگزین و کارآمد تبدیل گردد..(آشنایی با حمله ی پانیک و راههای درمان آن)

آیا می توان از حمله عصبی پیشگیری کرد؟

یکی از مهم ترین راهکارهایی که به افراد مبتلا به اختلال پانیک نظر می شود شناسایی عوامل برانگیزاننده پانیک و روش های مدیریت آنهاست. برای پیشگیری از حملات پانیک میبایست به سرفصل قبلی مراجعه و یکبار دیگر روی مکانیسم و عوامل به وجودآورنده آن تأمل کرد..(آشنایی با حمله ی پانیک و راههای درمان آن)

اولاً به پایان افراد مستعد اختلالات روانپزشکی و از جمله پانیک توصیه می شود اگر استرسی در قبل رو دارند به روانپزشک خود مراجعه و موضوع را با وی در میان بگذارند. (این موضوع خود اهمیت توانایی قبل بینی وقایع در زندگی را یادآور می شود.) دکتر خود میداند که با چه تمهیداتی از عود یا آغاز پانیک یا اختلالات دیگر پیشگیری نماید.
روش دوم پیشگیری توسط مدیریت عوامل برانگیزاننده حمله میباشد که درمانگر به تفصیل در درمان شناختی رفتاری پانیک به آن میپردازد. به عنوان مثال شناسایی آغازکننده های سیکل معیوب و روش های شکستن سیکل و خارج شدن از آن تا به یک حمله پایان عیار مبدل نشود. پس جواب به سوال «آیا می توان از حمله عصبی پیشگیری کرد؟» بله میباشد، منتها با یاری ۱ متخصص

مطالب مرتبط :

مراقبت های لازم پس از شکستگی لگن در سالمندان : نگهداری از سالمند مبتلا به شکستگی لگن خاصره Pelvic Fractures in the Elderly دارای روشهای کاربردی میباشد که در این مقاله به آنان پرداخته شده میباشد.شکستگی های لگن خاصره صحیح به اندازه شکستگی استخوان مفصل ران ناتوان کننده و خطرناک است و آمار مشابهی در مورد تعداد بیمارانی که از کاهش کیفیت زندگی و مرگ ناشی از این ۲ نوع شکستگی رنج می برند وجود دارد.

آشنایی با مراقبت های لازم پس از شکستگی لگن در سالمندان

درمورد شکستگی های استخوان لگن خاصره:

لگن ۱ گروه از استخوانهای پروانه ای شکل در قاعده ستون فقرات است. لگن از پوبیس ، ایلیوم و استخوان ایسکیم تشکیل شده است که بوسیله رباط های سخت به هم چسبیده و کمربند استخوان را تشکیل میدهد.با ۱ سوراخ در مرکز خود ، لگن ۱ حلقه اصلی و ۲ حلقه کوچک تر از استخوان را تشکیل میدهد که از مثانه ، روده و راست روده حمایت و محافظت میکند.

شکستگی لگن در سالمندان نسبتا شایع میباشد و از شکستگی خفیف (در گونه شکسته شدن حلقه جزئی) تا شکستگی شدید (در گونه شکسته شدن حلقه اصلی) اتفاق می افتد.حلقه های لگن اغلب در بیشتر از ۱ جا شکسته میشوند. شکستگی خفیف ( امکان دارد در اثر آرام دویدن اتفاق بیفتد) امکان دارد در طی چند هفته بدون جراحی بهبود یابد.

با این حالا ، شکستگی جدی در لگن می تواند تهدید کننده زندگی باشد و امکان دارد عامل آسیب به اندامهایی باشد که لگن از آنان محافظت میکند.این نوع شکستگی اغلب نیاز به مراقبت های پزشکی فوری و درمان فیزیکی طولانی مدت و توان بخشی دارد.

شکستگی های لگن به شرح ذیل است:

پایدار ، که در آن لگن ۱ نقطه شکستگی در حلقه لگن دارد ، خونریزی محدود و استخوان ها در جای خود باقی می همچون

ناپایدار ، که در آن ۲ یا چند شکستگی در حلقه لگن با خونریزی متوسط تا شدید وجود دارد.(مراقبت های لازم پس از شکستگی لگن در سالمندان)

علائم اصلی شکستگی لگن درد خاصره در کشاله ران

، ران یا کمر میباشد که امکان دارد هنگام راه رفتن یا حرکت دادن پاها بدتر شود. علائم دیگر امکان دارد شامل موارد ذیل باشد:

-درد شکم

-بی حسی یا سوزن سوزن شدن در کشاله ران یا پاها

-خونریزی از واژن ، مجرای ادرار (لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می رساند) یا راست روده

-مشکل ادرار نمودن

-مشکل راه رفتن یا ایستادن

-شکستگی که هنگام آرام دویدن اتفاق می افتد امکان دارد سبب درد در ران یا باسن شود

میزان شیوع:

در ۱ مطالعه فرانسوی بر روی ۶۰ نفری که با شکستگی لگن خاصره ناشی از پوکی استخوان بستری شده بودند ،مشخص گردید که ۸۲ درصد از بیماران زن بودند. هم چنین مشخص گردید که ۸۰ درصد آنان کمبود ویتامین D داشتند.در طول مدت بستری در بیمارستان ، ۵۲ درصد بیماران دچار عارضه ای شده اند که بیش آنان شامل عفونت ادراری یا زخم بستر هستند.هنگام ترخیص ، فقط ۳۱ درصد به طور مستقیم به خانه رفتند.

در پیگیری بعد از ۲۹ ماه ، یازده مریض فوت کرده بودند.از افرادی که به زندگی خود ادامه داده بودند ، ۷۵ درصد در خانه بودند ولی ۶۰ درصد از این افراد برای انجام حداقل ۱ مورد از امورات زندگی روزمره خود نیاز به یاری داشتند. شش درصد بیماران مجددا دچار شکستگی نو شدند.

در ۱ مطالعه هنگ کنگی روی بیماران بالای ۶۰ سال ، میزان مرگ و میر ۱ ساله برای بیماران مبتلا به شکستگی لگن ناشی از پوکی استخوان دوازده درصد و میزان مرگ و میر ۲ ساله بیست درصد بود.در بین این افراد شاهد شیوع بالای اختلالات قلبی عروقی و زوال عقل هستیم.

تمرینات راه رفتن پس از عمل جراحی شکستگی لگن خاصره :

بعد از عمل جراحی شکستگی استخوان لگن مریض سالمند برای راه رفتنن احساس درد خواهد داشت که ضروری میباشد تحت پیشنهاد ۱ متخصص طب فیزیکی یا کار درمانگر فیزیکی برای آموزش راه رفتن تحت پیشنهاد قرار بگیرد.بیش افراد می توانند مسافت های کوتاه را با واکر ۱ هفته بعد از عمل جراحی پیاده روی کنند و در طی ۱ تا ۲ ماه راحت تر می یتوانند این عمل را انجام بدهند.

ترمیم استخوان می تواند طی ۶ تا دوازده هفته اتفاق بیفتد ، ولی بازیابی قدرت استخوان امکان دارد ۱ سال طول بکشد. در حرکات پا احساس مقداری درد در حرکات کشاله ران طبیعی میباشد.بعضی از گزارش ها بیان نموده اند که در امکان دارد تا سالها بعد از عمل حرکت استخوان های شکسته سبب درد اندکی در سالمند شود.

درصورت وجود پوکی استخوان ، بررسی وضعیت جوش خوردن و ترمیم استخوان با اشعه X کنترل و ارزیابی میگردد.(مراقبت های لازم پس از شکستگی لگن در سالمندان)

تمرینات اندام های تحتانی :

علاوه بر آموزش راه رفتن و جابه جایی ، تمرینات اندام های تحتانی میبایست در اوایل مدت بستری بودن مریض آغاز شود ، زیرا اکثر بیماران قادر به راه رفتن کافی نیستند تا سطح قبلی قدرت و استقامت خود را بازیابند.استفاده از بالشتک های صندلی چرخدار برای همه بیماران و به خصوص برای افرادی که روی شکستگی لگن و مفصل ران نشسته اند لازم میباشد.

وقتی که مریض درد کمتری دارد ، میتوان تمریناتی که نیاز به سطح بالاتری از تعادل دارد را شروع کرد و فعالیتهای تمرینی راه رفتن را برای کاهش احتمال خطر افتادن در آینده انجام داد.(مراقبت های لازم پس از شکستگی لگن در سالمندان)

کمر درد بعد از شکستگی استخوان لگن

کمر درد :

کمردرد ۱ عارضه شایع پس از این عمل شکستگی لگن خاصره  میباشد ، خصوصاً هنگامی مفصل SI (دجایی که استخوان ساکروم به استخوان لگن متصل شده است ) به طور مستقیم یا غیرمستقیم آسیب دیده باشد.(مراقبت های لازم پس از شکستگی لگن در سالمندان)

بسیاری از بیماران مبتلا به شکستگی استخوان لگن خاصره ، امکان دارد دچار آسیب هایی به ستون فقرات یا کمر شوند.که ضروری میباشد با مشورت با ۱ فیزیوتراپ و متخصص طب فیزیکی به درمان و بهبود وضعیت کمر سالمند پرداخته شود . ضروری میباشد دستورات پزشکان با دقت پایان با همراهی پرستار سالمند اجرا شود.

مشکلات روانی پس از عمل :

سایر مشکلات دارای ارتباط شامل اضطراب ، افسردگی ، ترس از زمین خوردن ، ترس از درد ، بی خوابی ، کاهش وزن ، کم آبی بدن همگی عوارض جانبی داروهای ضد درد و مخدر هایی میباشد که برای تسکین درد مریض استفاده میگردد. اگر پس از ترک این داروها وضعیت مریض همچنان آشفته و اضطراب آلود میباشد ضروری میباشد با ۱ روانشناس برای شناسایی علت اصلی ناراحتی سالمند مشورت گردد.

روش نو درمان شکستگی لگن خاصره

گروهی از محققان در دانشگاه روچستر در نیویورک ، گزارش نموده اند که با استفاده از روش های مهندسی ژنتیك از راه هورمون پاراتیروئید انسانی ، ماده ای به دست می اید که می تواند برای سرعت بخشیدن به ترمیم شکستگی و كاهش درد شدید نشای از شکستگی لگن خاصره مورد استفاده قرار بگیرد.این ماده برای درمان پوکی استخوان از سال ۲۰۰۲ در بازار موجود است.

این روش ۱ تزریق ذیل جلدی روزانه میباشد که برای زیاد شدن فعال شدن استئوبلاست ها ، سلول هایی که استخوان نو می سازند ، در محل شکستگی انجام میشود. Forteo که نام این ماده گران هزینه میباشد ، می تواند مدت وقت بستری شدن در بیمارستان یا خانه سالمندان را کاهش دهد ، به خصوص در بیمارانی که بهبود شکستگی های بدن انها به کندی رو به ترمیم میباشد.

نکته ها کلیدی در مورد شکستگی لگن خاصره:

شکستگی لگن بصورت عادی و ناگهانی غیرمعمول میباشد و معمولاً در هنگام تصادفات شدید (مانند تصادف با اتومبیل یا موتورسیکلت) یا سقوط از ارتفاعات فراوان اتفاق می افتد.شکستگی لگن هم می تواند بصورت خود به خودی یا پس از زمین خوردن جزئی در افراد مبتلا به بیماری های ضعیف کننده استخوان همچون پوکی استخوان رخ دهد.(مراقبت های لازم پس از شکستگی لگن در سالمندان)

صدمات شدید لگن که شامل چندین شکستگی میشود ، می تواند زندگی را تهدید بکند.بعد از شکستگی لگن ، امکان دارد در اندامهای موجود در حلقه لگن خاصره همچون روده ، کلیه ، مثانه یا دستگاه تناسلی آسیب هایی دیده شود.شکستگی جزئی معمولاً با استراحت در رختخواب و دارو درمان میشود. شکستگی های شدید اغلب نیاز به جراحی پیشرفته دارند.

مطالب مرتبط :

مراقبت های بعد از آنژیوگرافی در خانه: ۱-از ناحیه ی ورود کاتتر مراقبت نمایید :امکان دارد آنژیوگرافی قلب از راه شریان فمورال که در کشاله ران واقع میباشد (در عمق ران شما) و یا از راه شریان رادیال که در بازوی شماست، انجام گیرد. هنگامی شما به خانه می روید، روی محل ورود کاتتر پانسمان (بانداژ) خواهد بود. برای مراقبت از محل زخم موارد ذیل را رعایت نمایید.صبح روز بعد، امکان دارد پانسمان آن را باز نمایید.

آسان ترین راه برای انجام اینکار هنگام دوش گرفتن میباشد، پانسمان را بگیرید، آن را مرطوب نمایید و بازش نمایید.بعد از باز نمودن پانسمان، آن ناحیه را با چسب زخم بپوشانید. طبیعی میباشد که ناحیه ورود کاتتر برای چند روز سیاه و کبود شود. هم چنین امکان دارد آن ناحیه کمی متورم و صورتی شود، و امکان دارد برآمدی کوچکی در آن ناحیه درست کردن شود.

حداقل روزی ۱ بار محل ورود کاتتر را با آب و صابون بشویید. دستتان یا حوله را به آب صابون آغشته نمایید، و به آرامی آن ناحیه را بشویید، محل ورود را نسایید.بجز هنگام حمام نمودن، آن ناحیه را تمیز و خشک نگه دارید.در محل زخم از کرم ها، لوسیون ها و دیگر روغن استفاده نکنید.تا ۱ هفته بعد از فرآیند، حمام نکنید، سونا مرطوب و جکوزی نروید و در استخر یا دریاچه شنا نکنید.

آنچه باید درباره ی مراقبت های بعد از آنژیو گرافی در خانه بدانیم

۲- فعالیتهای بدنی و ورزش بعد از آنژیوگرافی

پزشکتان به شما خواهد گفت که چه زمانی می توانید به فعالیت هایتان بازگردید. درکل، نیاز میباشد که در طول ۲ روز ابتدایی که به خانه می روید استراحت نمایید. می توانید انتظار داشته باشید که روز بعد از فرآیند احساس خستگی و ضعف داشته باشید. اطراف خانه تان قدم بزنید و تلاش نمایید در طول روز استراحت نمایید.(مراقبت های بعد از آنژیوگرافی در خانه)

۳- مراقبت های بعد از آنژیوگرافی از راه شریان فمورال (کشاله ی ران)

در ۳ ۴ روز ابتدایی پس از کاتتریزاسیون در هنگام اجابت مزاج زور نزنید تا از خون ریزی در محل ورود کاتتر پیشگیری نمایید.از بلند نمودن اجسام سنگین (بیشتر از ۵ کیلو) و هل دادن یا کشیدن اجسام سنگین در ۵ تا ۷ روز ابتدایی پس از فرآیند خودداری نمایید.در ۵ روز ابتدایی پس از فرآیند از شرکت در فعالیتهای سنگین خودداری نمایید.

این فعالیتها شامل ورزش، دویدن، گلف بازی نمودن، تنیس بازی نمودن و بولینگ هستند.امکان دارد در گونه نیاز بتوانید از پله ها بالا روید، ولی بالا رفتن و پایین آمدنتان میبایست خیلی آهسته تر از حالت معمول باشد.در هفته نخست بعد از فرآیند به تدریج فعالیتتان را بیش نمایید تا به میزان فعالیتهای طبیعیتان برسید.(مراقبت های بعد از آنژیوگرافی در خانه)

۴- مراقبت های بعد از آنژیوگرافی از راه شریان رادیال (بازو)

تا ۲ روز بعد از فرآیند در فعالیتهای سنگین شرکت نکنید. این فعالیتها شامل ورزش، دویدن، گلف بازی نمودن، تنیس بازی نمودن و بولینگ هستند.بعد از فرآیند به تدریج فعالیتتان را بیش نمایید تا در مدت ۲ روز به میزان فعالیتهای طبیعیتان برسید.(مراقبت های بعد از آنژیوگرافی در خانه)

۵- رانندگی نمودن بعد از آنژیوگرافی

بعد از آنژیوگرافی: تا ۳ روز رانندگی نکنید .بعد از آنژیوپلاستی برنامه ریزی شده: تا یه هفته رانندگی نکنید.اگر شما دچار حمله قلبی شدید، رانندگی نمودن مجدد شما بستگی به آن دارد که عضلات قلبتان چقدر پسندیده خون را پمپ کنند. اگر پمپ نمودن خون به دلیل حمله قلبی ضعیف شده باشد، تا ۴ هفته نبایستی رانندگی نمایید.(مراقبت های بعد از آنژیوگرافی در خانه)

اگر آسیب جدی به پمپاژ خون شما وارد نشده باشد، امکان دارد بعد از آن بتوانید ۱ هفته بعد رانندگی نمایید. پزشکتان توصیه های ضروری را به شما خواهد گفت.اگر شما راننده ماشین سنگین هستید، امکان دارد برای رانندگی نیاز به تایید داشته باشید.

۶- مصرف داروهای ضروری

لطفا پیش از رفتن به خانه داروهایتان را به همراه پزشکتان بررسی نمایید. از پزشکتان بپرسید که آیا نیاز میباشد داروهایی که از پیش استفاده میکرده اید را ادامه بدهید یا خیر.اگر به دیابت دچار هستید، امکان دارد پزشکتان داروهای شما را برای ۱ یا ۲ روز ابتدایی بعد از فرآیند تنظیم بکند. لطفا از پزشکتان درباره هرگونه استفاده خاص از داروهای دیابت خود بپرسید.

وابسته به نتایج تصویربرداری شما، امکان دارد پزشکتان داروهای جدیدی برای شما تجویز بکند. لطفا اطمینان پیدا نمایید که متوجه شده اید چه دارویی نیاز میباشد میبایست بعد از فرآیند مصرف نمایید و مقدار آن را هم میدانید.(مراقبت های بعد از آنژیوگرافی در خانه)

۷- سفر هوایی برای بیماران آنژیوگرافی

گرچه درکل، پرواز طولانی مدت بعد از آنژیوگرافی یا آنژوپلاستی توصیه نشده است، ولی بیش افراد برای پرواز نبایستی مشکلی داشته باشند. به پایان مسافران توصیه شده میباشد که درباره شرایط فردی خود به پزشکشان صحبت کنند.

توصیه های کلی برای سفر بدون خطر با هواپیما به شرح ذیل است:

۱- بعد از آنژیوگرافی یا آنژیوپلاستی معمول، امکان دارد بعد از ۲ روز بتوانید پرواز نمایید.

۲- بعد از حمله قلبی بدون عارضه، امکان دارد ۳ تا ۱۰ روز بعد بتوانید پرواز نمایید.

۳- بعد از حمله قلبی جدی تر یا عارضه دار، پروازتان را ۴ الی ۶ هفته به تعویض بیاندازید.

۸- مصرف مایعات

برای دفع ماده کنتراست (ماده ی حاجب) حتما روزی ۸ تا ۱۰ لیوان مایعات شفاف (آب توصیه شده است) بنوشید.(مراقبت های بعد از آنژیوگرافی در خانه)

۹- بازگشت بکار بعد از آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی

بازگشت به کارتان بستگی به شغل شما دارد. درکل، امکان دارد ۳ روز بعد از آنژیوگرافی بتوانید به شغلتان بازگردید، و هم چنین ۱ هفته بعد از آنژیوپلاستی ساده. اگر دچار حمله قلب شده باشید احتمالا نیاز است ۴-۶ هفته کار نکنید.برای شما مهم است که به شیوه زندگی سالم برای قلب روی آورید.(مراقبت های بعد از آنژیوگرافی در خانه)

تیم مراقبتی شما میتواند برای رسیدن به اهدافتان به شما یاری بکند، ولی این به خودتان بستگی دارد که داروهایتان را طبق دستور مصرف نمایید، تغییراتی در رژیم غذاییتان اعمال نمایید، سیگار را ترک نمایید، بصورت منظم ورزش نمایید، در ویزیت های پیگیرانه شرکت نمایید و ۱ عضو فعال در تیم درمانی باشید.

اگر دچار درد قفسه سینه شدیم چه کنیم؟

مهم میباشد به یاد داشته باشید که درد قفسه سینه همیشه مربوط به قلب نیست. در هر حالا، هر علامتی از ناراحتی در قفسه سینه میبایست جدی گرفته شود و اقدامات ذیل گونه گیرید:

کاری که انجام می بدهید را متوقف نمایید، استراحت نمایید و تلاش نمایید آهسته باشید.اگر اسپری گلیسیرین تری نیترات (GTN) دارید، ۲ پاف ذیل زبانتان بزنید و ۵ دقیقه صبر نمایید. در گونه نیاز ۳ بار اینکار را تکرار نمایید (درکل ۶ پاف در ۱۵ دقیقه).با این وجود اگر درد از بین نرفت، یا اگر همچنان تپش قلب یا احساس کسالت، تنگی نفس یا سرگیجه داشتید، با اورژانس تماس بگیرید.

مطالب مرتبط : 

آشنایی با بیماری پلورزی : وقتی بافت پلورا ملتهب یا عفونی شود، دچار حساسیت و آماس ‌می‌شود و در نتیجه درد ‌می‌شود. این فرایند، پلورزی یا پلوریت نامیده ‌می‌شود.
علامت اصلی دارای ارتباط با پلوریت ریه، درد به صورت تیرکشیدن هنگام تنفس می باشد. این درد ممکن است موقعی که نفستان را نگه ‌می‌دارید یا بر ناحیه‌ی درد ناک فشار وارد ‌می‌کنید، از بین برود.با این حال درد اغلب هنگام عطسه و سرفه یا حرکت، بدتر ‌می‌شود.

بر اساس وضعیتی که باعث پلورزی شده، تب، لرز و از دست دادن اشتها هم از علایم احتمالی هستند.هنگام نفس کشیدن، بافت نازکی که ریه‌ها و دیواره‌ی قفسه‌ی سینه را ‌می‌پوشاند – به نام پرده‌ی جنب یا پلورا – به هم مالیده ‌می‌شوند. در حالت عادی، این کار مشکلی صحیح نمودن نمی‌کند؛ چون پرده‌ی جنب، بافتی نرم می باشد و هیچ اصطکاکی صحیح نمودن نمی‌کند.

آشنایی با بیماری پلورزی و راههای تشخیص و درمان آن

اما وقتی این بافت ملتهب یا عفونی شود، دچار حساسیت و آماس ‌می‌شود و در نتیجه درد ‌می‌شود. این فرایند، پلورزی یا پلوریت نامیده ‌می‌شود.این وضعیت آوازه‌ی بدی دارد و عامل مرگ شخصیت‌های تاریخی، شامل Catherine de Medici و Benjamin Franklin.پلورزی دیگر حالت شایعی نیست.

در طول سال‌ها، آنتی بیوتیک‌ها در درمان و پیشگیری از عفونت‌های باکتریایی که در طول تاریخ عامل اصلی پلورزی بودند، فراوان موفق بوده اند.امروزه عامل پلورزی بیشتر عفونت‌های ویروسی می باشد و مرگ و میر در اثر این بیماری نادر می باشد.

علایم پلورزی چیست؟

با این حال درد اغلب هنگام عطسه و سرفه یا حرکت، بدتر ‌می‌شود. بر اساس وضعیتی که باعث پلورزی شده، تب، لرز و از دست دادن اشتها هم از علایم احتمالی هستند.(آشنایی با بیماری پلورزی)

دیگر علایم پلورزی شامل:

علامت اصلی دارای ارتباط با پلوریت ریه، درد به صورت تیرکشیدن هنگام تنفس می باشد. این درد ممکن است موقعی که نفستان را نگه ‌می‌دارید یا بر ناحیه‌ی درد ناک فشار وارد ‌می‌کنید، از بین برود.

درد در یک طرف قفسه‌ی سینه
درد در پشت و شانه‌ها
تنفس سطحی برای جلوگیری از درد
سردرد
درد مفاصل
درد ماهیچه‌ها

پلورزی ممکن است همراه با تجمع مایعات باشد. این تجمع باعث وارد آمدن فشار بر ریه‌ها و جلوگیری ز عملکرد درست آن‌ها ‌می‌شود. این مایع ممکن است. این مایع ممکن است در ابتدا همانند بالش عمل کند و باعث از بین رفتن درد شود.(آشنایی با بیماری پلورزی)

فرد دارای ترشحات پلورال، علایمی مثل کوتاهی تنفس را با فراوان شدن مایعات، تجربه خواهد کرد. فرد مبتلا ممکن است علایمی مثل تب، عطسه و سرفه‌ی خشک را هم تجربه کند. این علایم ممکن است حاکی از وجود عفونت در مایع باشد که آن را آمپیم (empyema) هم ‌می‌خوانند.

چه چیزی باعت پلورزی ‌می‌شود؟

عفونت‌های ویروسی از علل اصلی صحیح نمودن پلوریت ریه هستند. ویروس‌ها ‌می‌توانند موجب عفونت در ریه شوند، که ‌می‌تواند وضعیت را به سمت پلورزی ببرد.(آشنایی با بیماری پلورزی)

دیگر علل صحیح نمودن پلورزی شامل:

پنومونی باکتریایی
برونشیت (bronchitis)
توبرکلوزیس (tuberculosis)
جراحات قفسه‌ی سینه
شکستگی دنده‌ها
ضربه (blunt trauma یا ترومای غیرنافذ) به دیواره‌ی قفسه‌ی سینه
تومورهای قفسه‌ی سینه یا ریه
لخته‌های خون در شریان‌های ریه که از آن‌ها با عنوان امبولی پولموناری هم یاد ‌می‌شود
اختلالات سیستم ایمنی، مثل لوپوس سیستمیک و روماتوئید آرتریت
آنمی داسی شکل (sickle cell anemia)
پیچیدگی‌های بعد از جراحی قلب
سرطان ریه
لنفوم
مزوتلیوما که سرطانی می باشد که ‌می‌تواند در اثر تماس با آزبست صحیح نمودن شود
عفونت‌های قارچی یا انگلی

تشخیص پلورزی

اولین قدم در تشخیص پلورزی، دریافتن محل و عامل صحیح نمودن عفونت یا آماس می باشد. پزشک آزمون فیزیکی انجام خواهد داد و تاریخچه پزشکی شما را بررسی خواهد کرد. پزشک ممکن است یک یا تعدادی از از آزمایش‌های زیر را درخواست کند:

رادیوگرافی قفسه سینه

رادیوگرافی قفسه سینه به پزشک اجازه ‌می‌دهد تا وجود هرگونه عفونت را در ریه‌ها بررسی کند. پزشک ممکن است عکس اشعه ایکس decubitus درخواست کند. روشی که درآن برای تصویربرداری به پهلو دراز ‌می‌کشند. این کار به مایع آزاد اجازه ‌می‌دهد تا به صورت یک لایه تجمع یابد. رادیوگرافی دکوبیتوس در گونه وجود هر گونه مایع لازم می باشد.

تست خون

در گونه وجود عفونت، تست‌های خون به کشف عفونت و علت بروز آن کمک ‌می‌کنند. بعلاوه، تست‌های خون وجود اختلالات سیستم ایمنی را آشکار ‌می‌کنند.(آشنایی با بیماری پلورزی)

توراسنتز (thoracentesis)

در طول توراسنتز، پزشک یک سوزن را وارد فضای سینه، به محل مایع که با تصویربرداری مشخص شده، وارد ‌می‌کند. سپس پزشک مقداری از مایع را برای آنالیز، بر‌می‌دارد.به علت حالت تهاجمی این روش و ریسک‌های دارای ارتباط با آن، این تست به ندرت برای پلورزی‌های معمول، انجام ‌می‌شود.

سی تی اسکن

برای بررسی بیشتر هر گونه ناهنجاری مشاهده شده در عکس رادیولوژی قفسه سینه، پزشک ممکن است تعدادی تصویر مقطعی با جزئیات دقیق از شما به وسیله‌ی سی تی اسکن بگیرد.تصاویر تهیه شده با سی تی اسکن یک عکس با جزئیات دقیق از درون قفسه‌ی سینه ارائه ‌می‌دهد. این به پزشک اجازه ‌می‌دهد که نگاه عمیق تری بره بافت درگیر داشته باشد.

سونوگرافی

در سونوگرافی امواج صوتی با فرکانس‌های بالا، از حفره‌ی درون قفسه‌ی سینه تصویر تشکیل ‌می‌دهند. این کار به پزشک اجازه ‌می‌دهد تا بافت درگیر را بهتر بررسی کند.(آشنایی با بیماری پلورزی)

بیوپسی

یک بیوپسی پلورال برای پیدا کردن علت پلورازی فراوان کارآمد می باشد. پرده‌ی جنب (pleura) لایه از یک غشا می باشد که ریه‌های را ‌می‌پوشاند.در طول فرایند، پزشک برش‌های کوچکی در پوست قفسه‌ی سینه ‌می‌زند. سپس پزشک از یک سوزن برای جدا کردن یک نمونه بافتی کوچک از پرده جنب استفاده ‌می‌کند.

توراکوسکوپی

در طول توراکوسکوپی، پزشک یک برش در قفسه‌ی سینه شما صحیح نمودن خواهد کرد. سپس یک دوربین کوچک که به یک تیوب وصل می باشد، وارد فضای پلورال (جنب) ‌می‌شود. پزشک از دوربین برای پیدا کردن محل درگیر وتهیه‌ی نمونه از بافت برای آنالیز استفاده خواهد کرد.

پلورزی چگونه درمان ‌می‌شود؟

زمانی که پزشک عامل صحیح نمودن التهاب یا عفونت را یافت، ‌می‌تواند دربارهه درمان درست، تصمیم بگیرد. استراحت کافی برای کمک به بدن برای گذراندن پروسه‌ی بهبود، بخش مهمی از روند درمان می باشد.بعلاوه، دراز کششیدن بر روی قسمتی که درد دارید، ‌می‌تواند فشار کافی برای از بین بردن درد فراهم کند.

دیگر روش‌های درمان شامل:

آنتی بیوتیک برای عفونت‌های باکتریایی
داروهای بدون نسخه، شامل آسپرین، ایبوپروفن، یا سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی
داروهای نسخه ای برای درمان درد و سرفه شامل کدئین
داروهایی برای شکستن هرگونه لخته‌ی خون یا تجمعات بزرگ چرک و موکوس
گشادکننده‌های برونش از راه دستگاه‌های استنشاقی با دوز اندازه گیری شده، مثل آن‌هایی برای درمان آسم به کار ‌می‌روند
افراد با حجم زیادی مایع در درون ریه‌هایشان (pleural effusions)، ممکن است در بیمارستان بستری شوند تا به وسیله درن تیوب (drain tube) جاگذاری شده در ریه‌هایشان، مایع خارج شود.

چشم انداز بلند مدت

پلورزی ‌می‌تواند درگیری شدید بلند مدت داشته باشد، اما دنبال کردن برنامه درمانی دارویی و متعهد بودن به برنامه درمانی ‌می‌تواند اثار مثبتی به دنبال داشته باشد. شما و پزشکتان برای کمک به بهبودی باید عامل اصلی پلورزی را بیابید.(آشنایی با بیماری پلورزی)

مطالب مرتبط :

عطش کاذب وراههای درمان آن : عطش کاذب یعنی احساس تشنگی زمانیکه بدن نیاز به آب ندارد و مازاد بر نیاز بدنمان آب می نوشیم, ولی از منظر طب سنتی، چه چیزی سبب درست کردن عطش کاذب می‌شود؟ چطور می‌توان آن را برطرف نمود؟ این ها سوالاتی میباشد که در این پست به آن ها جواب خواهیم داد.

در طب سنتی حالتی وجود دارد که به عنوان عطش صادق شناخته می‌شود که بنابر احتیاج بدن و نیاز اعضا به رطوبت برای رفع خشکی و حرارت و برای رقیق نمودن غذایی که خورده شده به وجود می‌آید که در این حالت میباشد که طب سنتی اصرار می‌کند که میبایست آب نوشیده شود.

آشنایی با عطش کاذب وراههای درمانی آن ازدیدگاه طب سنتی

حالت دیگری وجود دارد که عطش کاذب نامیده می‌شود که در اثر بعضی اختلالات مثلاٌ سوء مزاج‌ها در بدن درست کردن می‌شود که گفته شده که در وقت عطش کاذب میبایست بر تشنگی صبر نمود.آشامیدن مکرر آب در حالت عطش کاذب زیاد مضر میباشد.

علل به وجود آمدن عطش کاذب از نگاه طب سنتی

گاهی اوقات به علت وجود بلغم در معده هرچقدر آب خنک مصرف می‌کنید، عطش برطرف نمی‌شود. این نوع تشنگی، هم عطش کاذب نام دارد؛
عطش کاذب، معمولاً بعد از خوردن غذاهای دیرهضم، مصرف ماهی، کشک یا غذاهای سرد و تر رخ میدهد.پس یکی از علل عطش کاذب حاصل از وجود بلغم شور در معده و سوء مزاج سوداوی میباشد.

علت دیگر حرارت معده میباشد و گاهی به این باعث، خشک شدن معده رخ می‌دهد.مراقب باشید در این جا حرارت ریه و قلب را با حرارت معده اشتباه نپندارید که علامت حرارت قلب و ریه این میباشد که‌ در حرارت قلب و ریه و احساس عطش، استنشاق هوای سرد، مریض را آهسته خواهد کرد؛اما‌ در حرارت معده و احساس عطش، فقط خوردن آب ایشان را آهسته می‌کند.

زیرا که‌ هوای سرد به صدر ریه و قلب زودتر نفوذ می‌کند و خوردن آب به معده زودتر خواهد رسید،از دیگر علت‌های این عطش، می‌توان ورم کبد، سوءمزاج کبد، سوءمزاج حادث بر کلیه را نام برد.و گاهی پس از استفراغ هم این حالت یعنی عطش کاذب پدید می‌آید.

راهکارهای رفع تشنگی کاذب

راهکارهایی برای رفع عطش کاذب وجود دارد، به عنوان مثال نفر می‌تواند، موارد ذیل را امتحان بکند تا حالت عطش کاذب از بین رود:

بخوابد یا این که در هوای سرد تنفس بکند،
آب سرد را مزه مزه بکند.
دست و پاهای خود را در آب سرد قرار دهد.
مقدار کمی آب یا مقدار کمی آبی را که با مقداری عسل شیرین شده میباشد را بنوشد.

مواد غذایی عطش زدا

یکسری از مواد غذایی عطش زدا وجود دارد که افراد با عطش فراوان می‌توانند از آن ها استفاده کنند تا احتیاجشان به آب که غیر طبیعی است از بین رود و عطششان را کمتر کند؛ نظیر:غذاهایی همچون «خورشت اسفناج»، «خورشت به» .تخم بادیان، تخم خرفه، سماق، سرکه با آب.

تدابیر درمانی بر اساس نوع علت

درمان این قسم عطش و تشنگی (عطش کاذب ناشی از اجتماع خلط بلغم در معده) نوشیدن شربت هایی نظیر سکنجبین با آب گرم و شربت عسل با آب گرم بصورت جرعه جرعه و خوردن سیر میباشد.

۱ لیوان دم کرده دارچین یا زنجبیل به رفع عطش کاذب هم یاری می‌کندو علاج این قسم عطش‌ها (عطش ناشی از ورم کبد، سوءمزاج کبد، سوءمزاج حادث بر کلیه) خوردن ماءالشعیر طبی، لعاب اسپرزه، آب خیار چنبر، شیره‌ی خرفه، سیب، رب آلو، و انگور ترش میباشد و‌ چنانچه ضروری باشد فصد میباشد.البته فصد زمانی انجام میشود که‌ با اغذیه‌ها درمان نشود.

چنانچه بعد از استفراغ عطش رخ داده باشد علاجش خوردن خنکی‌هاست.

مطالب مرتبط :

سنگ کیسه ی صفرا :به عنوان یک توضیح کلی می توان گفت که دلیل وجود آمدن سنگ کیسه صفرا هنوز به طور قطعی مشخص نشده است.

آشنایی با بیماری سنگ کیسه ی صفرا و راههای درمان آن

با این حال، برخی از مهم ترین فاکتورهایی که می توانند به عنوان عامل صحیح نمودن سنگ در نواحی صفراوی شناخته شوند، عبارتند از:

● تجمع کلسترول در داخل کیسه صفرا و صحیح نمودن سنگ های زردرنگ(جنس بیش از ۸۰درصد از سنگ ها)

● تجمع بیلی روبین یا bilirubin (ماده ای که در اثر حذف گلبول های قرمز قدیمی در کبد تولید می شود) و صحیح نمودن سنگ های قهوه ای یا سیاه رنگ

● عدم تخلیه محتوای صفراوی کیسه صفرا و پر شدن آن

علائم اولیه سنگ کیسه صفرا چیست؟

گاهی شخص ممکن است به دلیل درد در ناحیه شکم به پزشک مراجعه کند. در صورتی که این درد در سمت راست و قسمت بالای شکم شدیدتر باشد، احتمال وجود سنگ کیسه صفرا زیاد می باشد.

دردهای این ناحیه معمولا با خوردن مواد غذایی پرچرب شروع شده و بعد از چند ساعت هم رفع می شوند.علی رغم اینکه درد به عنوان نشانه اصلی شناخته می شود، اما برخی علائم اولیه دیگر هم ممکن است دلیلی بر وجود سنگ در مجاری صفراوی و یا خود کیسه صفرا باشند. این علائم عبارتند از:

● حالت تهوع

● استفراغ

● ادرار با رنگ تیره

● مدفوع خاکستری رنگ (البته این مورد به شیوه تغذیه هم بستگی دارد)

● دل درد

● احساس نفخ در معده و روده

● آروغ زدن

● اسهال

● سوء هاضمه

معمولا پزشک در ابتدا رنگ پوست و چشم را بررسی می کند تا از عدم زردی آن مطمئن شود. زرد شدن آن ها می تواند ناشی از فراوان شدن بیلی روبین در خون باشد.لازم می باشد یادآور شویم که سنگ کیسه صفرا در اکثر افراد به صورت بدون علامت وجود دارد؛

مگر آنکه در اثر جابجا شدن و قرار گرفتن در مسیر تخلیه صفرا، برای فرد صحیح نمودن درد و ناراحتی کنند و در نهایت خود را نشان دهند.اما برخی سنگ ها هم بدون کمترین علائم بوده و تنها با تصویربرداری و یا در حین جراحی های شکمی توسط پزشک تشخیص داده می شوند.

این عارضه چگونه تشخیص داده می شود؟

روش های تشخیصی سنگ کیسه صفرا متعدد هستند. پزشک باید بعد از انجام معاینات اولیه برای اطمینان از تشخیص خود، آزمایش ها و تصویربرداری های لازم را برای بیمار تجویز نماید. در ادامه به برخی از این روش های تشخیصی اشاره می کنیم.

انجام سونوگرافی شکم

استفاده از دستگاه سونوگرافی و تصویربرداری از قسمت شکم باعث می شود تا وجود هر گونه سنگ در این ناحیه تشخیص داده شود. سونوگرافی می تواند وجود کوله سیستیت حاد را هم تشخیص داده و از این راه به درمان زودهنگام کمک نماید.انجام سونوگرافی توسط یک پزشک متخصص ماهر و باتجربه در تشخیص هر چه بهتر سنگ کیسه صفرا می تواند فراوان اثرگذار باشد.

انجام سی تی اسکن در ناحیه شکم

سی تی اسکن هم نوعی تصویربرداری می باشد که از بافت های شکمی مانند کبد و کیسه صفرا تصاویر مناسبی ارائه می دهد. به این ترتیب، پزشک می تواند وجود سنگ  در این نواحی را بررسی کند.

انجام اسکن رادیونوکلئید صفرا

این روش تشخیصی با استفاده از تزریق مواد رادیواکتیو در رگ های بیمار انجام می گیرد. پس از اینکه ماده رادیواکتیو توسط متخصص به گردش خون وارد شد، در نهایت به کبد و کیسه صفرا می رسد. پرتوهای ناشی از این ماده کمک می کند تا بروز سنگ در مجاری صفراوی و یا عفونت در کیسه صفرا به خوبی قابل تشخیص باشد.

انجام آزمایش خون تشخیصی

انجام یک آزمایش خون می تواند به پزشک کمک کند تا متوجه میزان بیلی روبین موجود در خون بشود. از طرفی، طی آزمایش خون عملکرد کبد هم قابل بررسی خواهد بود.

کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپی روش ERCP روشی می باشد که طی آن نواحی داخلی شکم و کیسه صفرا به کمک یک دوربین و اشعه ایکس مشاهده می شود. این روش کمک می کند تا پزشک نواحی مربوط به لوزالمعده و مجاری صفراوی را برای یافتن سنگ های کیسه صفرا به طور دقیق کاوش نماید.

آیا این عارضه خطرناک است؟

در هر حال، سنگ کیسه صفرا به عنوان یک شی خارجی محسوب می شود و ممکن است در درازمدت مشکلاتی را برای فرد در پی داشته باشد. از مهمترین عوارض این  عارضه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

● بروز کوله سیستیت حاد کیسه صفرا که به معنای صحیح نمودن التهاب و عفونت در اثر تخلیه نشدن مایع صفراوی می باشد. درمان این مساله باید به صورت اورژانسی گونه پذیرد. تب، لرز، از دست دادن اشتها، تهوع و درد شدید در ناحیه بالای شکم یا وسط کمر از جمله علائم این نوع عارضه هستند.

● زرد شدن رنگ پوست و یا نواحی داخلی چشم

● عفونت مجاری صفراوی که ممکن است با عنوان کلانژیت هم به کار رود.

● وارد شدن عفونت در خون (سپسیس)

● صحیح نمودن التهاب در ناحیه لوزالمعده

● بروز سرطان در ناحیه کیسه صفرا و مجاری صفراوی

هر کدام از این موارد در جای خود می توانند مشکلات فراوان جدی صحیح نمودن نمایند. بنابراین، لازم می باشد در گونه مشاهده علائم اولیه سنگ کیسه صفرا، به یک پزشک متخصص حاذق مراجعه کرده تا بررسی های لازم گونه پذیرد.

سنگ کیسه صفرا چگونه درمان می شود؟

تغییر سبک زندگی می تواند تا حد زیادی به پیشگیری و یا بهبود سنگ کیسه صفرا کمک کند. با این حال، لازم می باشد برای درمان قطعی به یک پزشک متخصص و ماهر مراجعه کنید تا بهترین روش درمانی برای شما انتخاب شود.انجام مرتب تمرین های ورزشی و کاهش وزن، پرهیز از خوردن غذاهای چرب، مصرف برخی مکمل ها مانند ویتامین C و لسیتین از جمله توصیه های پزشکی برای درمان این عارضه هستند.

کپسول دفع سنگ کیسه صفرا تحت عنوان اورسودوکسی کولیک اسید (Ursodeoxycholic Acid) هم یکی از داروهایی می باشد که پزشک با توجه به شرایط شما ممکن است تجویز نماید. این قرص به حل سنگ ها و در نهایت دفع آن ها کمک می کند.عمل جراحی لاپاراسکوپی، یکی از روش های قطعی رفع سنگ کیسه صفرا می باشد که با صحیح نمودن سه تا چهار برش روی شکم انجام می شود.

یک ربات کوچک از راه این برش ها به ناحیه شکم وارد شده و در نهایت، همه نواحی کیسه صفرا و مجاری دارای ارتباط با آن را از نظر وجود سنگ چک خواهد کرد.درمان با دارو ممکن است برگشت پذیر باشد؛ اما در مورد روش جراحی احتمال بازگشت سنگ ها فراوان ناچیز خواهد بود.

مطالب مرتیط :

سرگیجه و بررسی دلایل به وجودآمدن آن : به احساس چرخش دورانی سرگیجه (Vertigo) میگویند. آن حسی میباشد که شما یا محیط اطراف شما در حالا حرکت هستید یا میچرخید.

سرگیجه بیماری نیست، بلکه نشان‌‌‌‌های (symptom) از ۱ بیماری میباشد. این نشانه طیف وسیعی از بیماریها را در بر می گیرد. سرگیجه غالبا” زمانی اتفاق میافتد که اختلالی در گوش داخلی، مغز یا مسیر عصب وجود داشته باشد.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

سرگیجه احساس چرخش دورانی میباشد، گویی اتاق یا محیط اطراف در حالا چرخش در اطراف نفر میباشدسرگیجه ( اسم دیگر Dizziness ) واژ‌‌‌‌های میباشد که احساس گیجی و دور خوردن سر در حالت نامتعادل را توصیف می کند. برای این که برای دکتر خود شرح بدهید که چه حسی دارید، می توانید از این واژهها هم استفاده کنید:

احساس عدم تعادل (disequilibrium): زمانیکه شما احساس ثبات نمیکنید.
احساس سبکی سر (lightheaded): زمانیکه شما کسل و گیج و منگ هستید یا این که احساس میکنید که الان غش خواهید نمود.
احساس دوران سر (vertigo): احساس سرگیجه زمانیکه حرکت نمیکنید.

آشنایی با انواع مختلف  سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود امدن آن 

سرگیجه امکان دارد موقتی یا طولانی مدت باشد. آن امکان دارد ناگهانی باشد و چند ثانیه ادامه پیدا بکند، یا امکان دارد خیلی بیش طول بکشد. اگر سرگیجه شدید دارید امکان دارد علائم شما ثابت باشد و برای چند روز طول بکشد، و زندگی طبیعی شما را دچار اختلال بکند.سرگیجه امکان دارد در هر سنی اتفاق بیفتد، ولی در افراد ۶۵ سال به بالا شایع میباشد.

درمان سرگیجه به علت و شدت نشانه‌‌‌‌های آن بستگی دارد.سرگیجه بیماری نیست بلکه نشان‌‌‌‌های از بیماری میباشد. بسیاری از بیماریها میتوانند سبب سرگیجه شوند.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

علائم سرگیجه

فرد مبتلا به سرگیجه احساس می کند که سر یا محیط اطراف او در حالا حرکت یا چرخیدن میباشد. سرگیجه علامتی از ۱ اختلال میباشد و میتواند در کنار علامت‌‌‌‌های دیگر هم خود را نشان دهد :

_مشکلات تعادلی
_سبکی سر
_احساس بیماری حرکتی (motion sickness)
_تهوع و استفراغ
_صدای زنگ، هو هو یا باد در گوش، که وزوز گوش نامیده می شود
_احساس پُری در گوش
_سردرد
_نیستاگموس، که در آن چشمها بهطور غیرارادی حرکت می کنند، معمولاً از ۱ طرف به طرف دیگر میپرند

_اختلالات گوش که سبب سرگیجه می شوند

_بیماری‌‌‌‌های مختلفی میتوانند سبب سرگیجه شوند، این اختلال معمولاً ناشی از عوامل مختلفی میباشد که شایع ترین علت عدم تعادل در گوش داخلی یا مشکلی در سیستم عصبی مرکزی (CNS) میباشد.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

بیماری‌‌‌‌های گوشی که میتوانند منجر به سرگیجه شوند 

لابیرنتیت (Labyrinthitis)

این اختلال میتواند زمانی اتفاق بیفتد که عفونت سبب التهاب لابیرنت گوش داخلی شود. در این ناحیه عصب دهلیزیحلزونی ( vestibulocohlear ) قرار دارد.این عصب اطلاعاتی را درمورد حرکت سر، موقعیت و صدا به مغز میفرستد.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

علاوه بر گیجی همراه با سرگیجه، فرد مبتلا به لابیرنتیت امکان دارد دچار کم شنوایی، وزوز گوش، سردرد، درد گوش و تغییر در بینایی شود، لذا در گونه مشاهده هرگونه علائم مشکوک برای درمان کم شنوایی به دکتر مراجعه کنید.

نوریت وستیبولار (Vestibular neuronitis)

عفونت سبب نوریت وستیبولار می شود که التهاب عصب دهلیزی میباشد. شبیه به لابیرنتیت میباشد، ولی بر شنوایی فرد تأثیر نمیگذارد. نوریت وستیبولار نو عی سرگیجه درست کردن می کند که امکان دارد همراه با تاری دید، حالت تهوع شدید یا احساس عدم تعادل باشد.

کلستاتوم (Cholesteatoma)

این بیماری رشد غیرطبیعی پوست در گوش میانی میباشد، که معمولاً به دلیل عفونت مکرر درست کردن می شود. همانطور که در پشت پرده گوش رشد می کند، میتواند به ساختار‌‌‌‌های استخوانی گوش میانی آسیب برساند و منجر به کم شنوایی و گیجی شود.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

بیماری منییر (Meniere’s disease)

اختلال در فشار مایعات گوش داخلی میتواند منجر به حملات سرگیجه همراه با زنگ زدن در گوش ( وزوز گوش ) و کم شنوایی شود. این بیماری معمولا در افراد بین ۴۰ تا ۶۰ سال بیش دیده می شود.علت دقیق آن مشخص نیست، ولی امکان دارد ناشی از انقباض رگ‌‌‌‌های خونی، عفونت ویروسی یا واکنش خودایمنی باشد. هم چنین امکان دارد ۱ عامل ژنتیکی وجود داشته باشد.

سرگیجه هم چنین امکان دارد ناشی یا دارای ارتباط با موارد ذیل باشد:

-سردرد‌‌‌‌های میگرنی
-ضربه یا آسیب به سر
-جراحی گوش
-فیستول پریلنف (perilymphatic fistula)، پارگی در ۱ یا هر ۲ غشای جداکننده گوش میانی و داخلی که سبب نشت مایعات گوش داخلی به گوش میانی می شود
-زونا داخل یا اطراف گوش (هرپس زوستر گوش)
-بیماری اتواسکلروز، مشکل استخوانچه‌‌‌‌های گوش میانی است که سبب کم شنوایی می شود
-سیفلیس
-آتاکسی (ataxia)، که منجر به ضعف عضلات می شود
-سکته مغزی یا ۱ حمله ایسکمی گذرا که گاهی اوقات آن را سکته مغزی خفیف مینامند
-بیماری مخچه یا ساقه مغز
-آکوستیک نوروما، رشد خوشخیم که در عصب دهلیزی-حلزونی مجاور گوش داخلی درست کردن می شود
-بیماری مالتیپل اسکلروز (MS)
-هم چنین استراحت طولانی مدت در تختخواب و استفاده از برخی داروها میتواند منجر به سرگیجه شود.

اختلالات با منشاء غیر گوش که سبب سرگیجه می شوند

۱- قند خون پایین

قند خون پایین از علت‌‌‌‌های سرگیجه میباشد.

۲- فشار خون پایین

خون زمانیکه در سطح کل بدن جریان دارد، فشاری را به دیوارهی رگها وارد می کند که به آن فشار خون گفته می شود. زمانیکه فشار خون افت می کند فرد امکان دارد احساس سرگیجه، سبکی سر یا بیحالی را تجربه بکند.

۳- کم خونی

گلبول‌‌‌‌های قرمز خون، اکسیژن مورد نیاز اندامها و بافت‌‌‌‌های بدن را منتقل می کنند. زمانیکه به کمخونی (anemia) مبتلا هستید، بدن مقدار کافی گلبول قرمز نخواهد داشت، یا این که این سلولها کار خود را به درستی انجام نخواهند داد. کمبود اکسیژن هم سبب احساس گیجی و بیحالی خواهد شد.

۴- سردرد‌‌‌‌های میگرنی

میگرن از دیگر علائم سرگیجه میباشد. سر درد‌‌‌‌های میگرنی (Migraines) از نوع سردرد‌‌‌‌های شدید نبض دار بوده که معمولا چند ساعت تا چند روز به طول میانجامد. علاوه بر سردرد فرد امکان دارد علایم دیگری همچون سرگیجه را تجربه بکند.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

برخی از داروها موجب سرگیجه و بیحالی می شوند و این مسئله جز عوارض جانبی آنان به شمار میرود.

۶- ریتم غیر طبیعی قلب

ریتم طبیعی قلب آوای لاب – داب را درست کردن می کند. زمانیکه ضربان قلب غیر طبیعی باشد یا به اصطلاح فرد به آریتمی قلبی (arrhythmia) مبتلا باشد. که در این حالت سرگیجه هم میتواند یکی از علائم باشد.

۷- سندروم خستگی مزمن

سندروم خستگی مزمن (Chronic fatigue syndrome (CFS)) عارض‌‌‌‌های میباشد که در آن حتی بعد از ۱ خواب پسندیده هم احساس خستگی بیشتر از حد دارد. علایم این سندروم شامل احساس سرگیجه و دشوار بودن حفظ تعادل میباشد.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

۸- از دست رفتن آب بدن

از دست رفتن آب بدن یا دهیدراته شدن (Dehydration) زمانی اتفاق میافتد که بدن آب و مایعات کافی را دریافت نکند. اگر فرد مقدار کافی آب ننوشد دهیدراته خواهد شد. این واقعا معمولا در فصل‌‌‌‌های گرم سال برای کسانی اتفاق خواهد افتاد که مجبور هستند ساعت‌‌‌‌های طولانی در فضای باز کار یا ورزش کنند. سرگیجه امکان دارد در کسانی که آب بدنشان کم می شود هم رخ دهد.

درمان سرگیجه

بعضی از انواع سرگیجه بدون درمان برطرف می شوند، ولی هر گونه مشکل اساسی امکان دارد نیاز به پیگیری پزشکی داشته باشد.به عنوان نمونه، پزشک امکان دارد آنتی بیوتیک برای عفونت باکتریایی یا دارو‌‌‌‌های ضدویروسی برای زونا تجویز بکند.

داروهایی در دسترس هستند که میتوانند برخی از علائم را تسکین بدهند. این داروها شامل آنتی هیستامینها و ضدتهوع ها بمنظور کاهش بیماری حرکت و حالت تهوع هستند. اگر سایر روش‌‌‌‌های درمانی مؤثر نباشد امکان دارد عمل جراحی لازم باشد.

رعایت سبک تغذیه :

_محدود نمودن نمک و مصرف داروی ادرارآور برای کاهش حجم مایعات
_اجتناب از مصرف کافئین، شکلات، الکل و سیگار کشیدن
_اگر سایر درمانها پاسخ نداد، عمل جراحی برای رفع فشار کیسه آندولنفاتیک یا برش عصب دهلیزی

توجه: اقدامات احتیاطی که نفر مبتلا به سرگیجه میبایست رعایت بکند

کسی که سرگیجه یا انواع دیگری از گیجی را تجربه می کند، نبایستی از نردبان استفاده بکند و هم چنین نبایستی رانندگی بکند. آرام بلند شدن امکان دارد مشکل را کاهش دهد. افراد هم چنین میبایست هنگام نگاه به سمت بالا مراقب باشند و تغییرات ناگهانی در وضعیت سر درست کردن نکنند.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

درمان‌‌‌‌های خانگی سرگیجه

مراحل ذیل میتواند به کاهش تأثیر سرگیجه یاری کند:

_وقتی که سرگیجه شما شدید میباشد در ۱ اتاق آهسته و تاریک دراز بکشیدبه محض احساس سرگیجه بنشینید اگر می دانید حرکتی معمولاً سبب درست کردن علائم می شود، آن را به آرامی انجام بدهید. همچون بلند شدن، نگاه نمودن به سمت بالا یا چرخاندن سر برای برداشتن چیزی به جای خم شدن بیشتر از حد، روی زانو بنشینید.

_خوابیدن روی ۲ یا چند بالش هنگام برخاستن در شب نور کافی باشداگر سرگیجه بر توانایی شما در راه رفتن یا احساس تعادل تأثیر میگذارد، از عصا برای جلوگیری از افتادن و صدمات جدی استفاده نمایید.

توجه : متاسفانه موارد بسیاری وجود دارند که بدلیل از دست دادن تعادل ( بخصوص در سنین بالا ) از پله یا بر روی زمین ( بدون پله ) سقوط کرده و سبب بروز صدمات جبران ناپذیر شده است. پس مراقب باشید

تشخیص سرگیجه به چه شکل میباشد ؟

دکتر تلاش خواهد نمود بفهمد چه چیزی سبب سرگیجه می شود. او اول فرد را معاینه می کند و میپرسد که احساس سرگیجه چه احساسی درست کردن می کند.هم چنین دکتر در مورد سوابق پزشکی مریض، از جمله سابقه سردرد میگرنی یا آسیب دیدگی اخیر در سر یا عفونت گوش، سؤال خواهد نمود.

آزمون نیستاگموس

دکتر هم چنین امکان دارد تلاش در تحریک نیستاگموس بکند، زیرا این امر میتواند با سرگیجه اتفاق بیفتد. نیستاگموس حالتی میباشد که در آن چشمها به طور غیرارادی حرکت می کنند، معمولاً از ۱ طرف به طرف دیگر.اگر مریض مدت کوتاهی سرگیجه را تجربه بکند، و اگر دکتر حرکات خاص چشم (نیستاگموس) را مشاهده بکند، امکان دارد نشاندهنده این باشد که مریض سرگیجه دارد.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

این بررسی با تعدادی آزمایش انجام می شود، از جمله:

الکترونیستاگموگرافی (ENG): این آزمون به طور الکترونیکی نیستاگموس را درج می کند. مریض هدستی را روی چشمهایش قرار می دهد تا الکترودها اطراف چشم او قرار بگیرند. بعدا دستگاه حرکات چشم را اندازهگیری می کند.
ویدئونیستاگموگرافی (VNG): این فنآوری جدیدتر میباشد، با این آزمون درج ویدئویی نیستاگموس امکانپذیر میباشد.

آزمون ضربه ی سر (The head impulse)

از مریض خواسته می شود درحالیکه سر را به سرعت به یک طرف حرکت می دهد، نگاه خود را بر روی نوک بینی دکتر ثابت بکند.اگر مریض بتواند در طول این حرکت چشم خود را روی بینی دکتر نگهدارد، آزمایش منفی میباشد.

علت این مشکل گوش داخلی نیست، بنابراین دکتر امکان دارد آزمایشاتی را انجام دهد تا ببیند آیا این علائم ناشی از مشکل سیستم عصبی مرکزی همچون تنگ شدن رگ‌‌‌‌های خونی یا لخته شدن خون در مغز میباشد.در مواردی که مریض نتواند در حین حرکت سریع سر، چشم را روی بینی دکتر نگهدارد، نتیجه مثبت میباشد.

مریض به سرعت چشم خود را به عقب میاندازد تا بینی را نگاه بکند.با تعیین این که آیا این اثر در هنگام جابجایی سر به سمت چپ یا راست دیده می شود، در گونه وجود اختلال در عملکرد دهلیزی، امکان دارد به دکتر در تشخیص این که گوش داخلی کدام طرف تحت تاثیر قرار گرفته، یاری بکند. بااینحال، نتیجه مثبت امکان دارد به دلیل مشکل سیستم عصبی مرکزی باشد.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

آزمون رومبرگ (Romberg)

دکتر از فرد می خواهد که در جای خود با دستها در پهلوها و پاها کنار هم بایستد و از او می خواهد که چشم‌‌‌‌های خود را ببندند. اگر فرد با بستن چشم خود ناپایدار شود، این میتواند نشانه مشکل سیستم عصبی مرکزی (CNS) باشد.(سرگیجه و بررسی دلایل  به وجود آمدن آن)

تست فوکودا-آنتنبرگر (Fukuda-Unterberger)

دکتر از فرد درخواست می کند تا ۳۰ ثانیه با چشمان بسته خود در محل قدم بزند. اگر به ۱ طرف بچرخد، امکان دارد ضایع‌‌‌‌های را در لابیرنت گوش داخلی نشان دهد، که میتواند سبب سرگیجه محیطی شود.بسته به نتایج این آزمایشات و آزمایشات دیگر، دکتر امکان دارد برای بدست آوردن جزئیات بیش، سیتی اسکن (CT scan)یا اِمآرآی (MRI) را توصیه بکند.

  مطالب مرتبط :