پسوزیازیس

پسوریازیس : یک بیماری مزمن طولانی‌مدت است که در آن سیستم ایمنی بیش از حد فعال شده و به سرعت باعث تکثیر سلول‌های پوست می‌شود. این بیماری معمولاً با التهاب و پوسته‌پوسته شدن برخی از مناطق پوست همراه است، اغلب در نواحی مثل پوست سر، آرنج و زانو، اما ممکن است سایر نقاط بدن نیز تحت تأثیر آن قرار گیرند.

هرچند که علت دقیق پسوریازیس هنوز مشخص نشده است، اما به نظر می‌رسد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد این بیماری نقش دارند. علائم پسوریازیس گاهی اوقات به صورت دوره‌ای ظاهر می‌شوند، ممکن است چند هفته یا چند ماه شدید شوند و سپس بهبود یابند یا فروکش کنند.

روش‌های متعددی برای درمان پسوریازیس وجود دارد و برنامه درمانی بستگی به نوع و شدت بیماری دارد. اکثر حالات پسوریازیس خفیف یا متوسط معمولاً با استفاده از کرم یا پماد به‌خوبی قابل کنترل هستند. همچنین، مدیریت محرک‌های معمولی مانند استرس و آسیب‌های پوستی نیز می‌تواند به کنترل علائم کمک کند.

ابتلا به این بیماری ممکن است با خطرات مختلفی همراه باشد، از جمله:

  1. آرتریت پسوریاتیک: این بیماری ممکن است سبب درد، تورم و سفتی مفاصل، و همچنین محل اتصال تاندون‌ها و رباط‌ها به استخوان‌ها شود.
  2. حوادث قلبی عروقی: افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است با خطر حملات قلبی و سکته مغزی مواجه شوند.
  3. مشکلات روانی: افراد ممکن است با عزت نفس پایین، اضطراب و افسردگی دست و پنجه نرم کنند.

همچنین، افراد مبتلا به پسوریازیس احتمال بیشتری برای ابتلا به بعضی بیماری‌ها دارند، از جمله:

  • سرطان‌ها: افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است در معرض خطر بیشتری برای برخی از انواع سرطان‌ها قرار گیرند.
  • بیماری التهابی دستگاه گوارش (کرون): این بیماری ممکن است در افراد با پسوریازیس بیشتر دیده شود.
  • دیابت و سندرم متابولیک: افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است با این نوع بیماری‌ها مواجه شوند.
  • چاقی: این بیماری می‌تواند با چاقی مرتبط باشد.
  • پوکی استخوان: افراد ممکن است به بیشترین خطر ابتلا به پوکی استخوان باشند.
  • یووئیت (التهاب قسمت میانی چشم): این التهاب ممکن است در افراد با پسوریازیس بیشتر دیده شود.
  • بیماری‌های کبدی و کلیوی: افراد ممکن است در معرض خطر بیشتری برای بیماری‌های کبدی و کلیوی قرار گیرند.

برای حفظ سلامتی بهتر، مداومت در مراقبت‌های پزشکی و تغییرات در سبک زندگی ممکن است اهمیت داشته باشد.

پسوریازیس

پسوریازیس

چه کسانی ممکن است به بیماری پسوریازیس مبتلا شوند؟

شاید برایتان عجیب باشد، اما حقیقت این است که بیماری پسوریازیس می‌تواند دامن‌گیر هر کسی شود؛ از کودک خردسالی که تازه پا به جهان گذاشته گرفته تا بزرگسالی که سال‌هاست با چالش‌های زندگی دست و پنجه نرم می‌کند. این بیماری، هیچ مرز مشخصی نمی‌شناسد. نه سن می‌شناسد، نه جنسیت، نه نژاد و نه سبک زندگی. شاید امروز فردی کاملاً سالم باشید، اما فردا نشانه‌های خفیف و گمراه‌کننده‌ای بر روی پوستتان ظاهر شود که خبر از شروع یک مسیر جدید و پر فراز و نشیب به نام پسوریازیس می‌دهد.

هرچند آمارها نشان می‌دهد که بزرگسالان بیشتر از کودکان با این بیماری درگیر می‌شوند، اما این به‌هیچ‌وجه به معنای آن نیست که کودکان یا نوجوانان در امان هستند. گاهی یک کودک بی‌گناه درگیر درد و سوزش پوستش می‌شود و نمی‌داند چرا، تنها دلش می‌خواهد کسی دردش را بفهمد.

نکته‌ای که شاید برای بسیاری سوال‌برانگیز باشد، این است که آیا مردان بیشتر به این بیماری دچار می‌شوند یا زنان؟ پاسخ این است که پسوریازیس به هیچ‌وجه تبعیض قائل نمی‌شود. هم مردان و هم زنان به یک اندازه در معرض ابتلا هستند. چه آن مردی باشی که روزانه ساعت‌ها کار بدنی انجام می‌دهد، چه زنی که میان مسئولیت‌های خانه و کار بیرون در رفت‌وآمد است، این بیماری می‌تواند بی‌خبر و بی‌دعوت، وارد زندگی‌ات شود.

اما در این میان، چیزی هست که فراتر از آمار و واقعیت پزشکی اهمیت دارد: درک و همدلی با فرد مبتلا. اینکه بدانی اگر خودت یا عزیزی دچار این بیماری شد، تنها نیست. دنیای امروز پر از افرادی است که با پسوریازیس زندگی می‌کنند، با آن می‌جنگند، گاهی شکست می‌خورند، گاهی پیروز می‌شوند، اما هرگز تسلیم نمی‌شوند.


انواع بیماری پسوریازیس

بله، درست است. پسوریازیس چندین نوع دارد که هرکدام به شکل و علائم مختلفی در افراد ظاهر می‌شوند. در ادامه، انواع مختلف پسوریازیس را با دقت بیشتر توضیح می‌دهم:

پسوریازیس پلاکی؛ وقتی پوست زبان به درد می‌گشاید…

در میان انواع مختلف بیماری پسوریازیس، پسوریازیس پلاکی (Plaque Psoriasis) مانند صدایی بلند در سکوت پوست ظاهر می‌شود؛ شایع‌ترین و در عین حال شناخته‌شده‌ترین نوع این بیماری که نزدیک به ۸۰ تا ۹۰ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس را درگیر می‌کند.

اما این فقط یک آمار نیست، بلکه روایت زندگی کسانی است که هر روز صبح با نگاهی نگران به پوست خود در آینه نگاه می‌کنند، به امید اینکه نشانه‌ها کم‌رنگ‌تر شده باشند. و گاهی با آهی عمیق، با همان لکه‌های قدیمی، روزشان را آغاز می‌کنند…

پسوریازیس پلاکی، خودش را با لکه‌هایی برجسته، قرمز و ملتهب نشان می‌دهد که اغلب با پوسته‌های ضخیم و نقره‌ای‌رنگ پوشیده شده‌اند؛ فلس‌هایی که گویی تکه‌ای از برف زمستانی روی آتش التهاب پوست نشسته‌اند. این لکه‌ها نه‌تنها درد و سوزش دارند، بلکه در بسیاری موارد خارش شدیدی هم به همراه دارند، طوری که فرد بیمار گاه از خاراندن آن‌ها زخم برمی‌دارد.

تقارن عجیب این لکه‌ها در بدن، یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد پسوریازیس پلاکی است. به‌گونه‌ای که معمولاً نقاط یکسانی از دو سمت بدن را هم‌زمان درگیر می‌کند. لکه‌هایی که بیشتر بر روی سر، کمر، سینه، آرنج‌ها، زانوها، و گاهی روی ناخن‌ها ظاهر می‌شوند. تصورش را بکنید: فردی با دست‌هایی که پر از خلاقیت و توانایی است، حالا ناچار است خجالت‌زده آن‌ها را پنهان کند، فقط به‌خاطر قضاوت‌های ناآگاهانه‌ی اطرافیان.

اما فراموش نکنیم، پسوریازیس پلاکی فقط یک بیماری پوستی نیست، بلکه می‌تواند روی روح و روان انسان هم اثر بگذارد. خجالت، گوشه‌گیری، کاهش اعتمادبه‌نفس، و حتی افسردگی، از تبعاتی هستند که در پسِ آن لکه‌های قرمز و فلس‌دار پنهان شده‌اند.

در عین حال، مهم است بدانیم که با تشخیص به‌موقع، مراقبت‌های درست و روحیه‌ای قوی، می‌توان این بیماری را تا حد زیادی کنترل کرد. مهم‌تر از هر درمانی، درک و حمایت اطرافیان است. اینکه بیمار احساس نکند تنهاست، و بداند که هنوز هم زیباست، هنوز هم ارزشمند است، حتی با تمام لکه‌هایی که پوستش را پوشانده‌اند.


پسوریازیس قطره‌ای؛ وقتی اشک‌های قرمز بر تن می‌نشینند…

در دنیای پر رمز و راز بیماری‌های پوستی، نوعی از پسوریازیس وجود دارد که نامش هم به‌گونه‌ای شاعرانه است و هم اندکی غم‌انگیز: پسوریازیس قطره‌ای یا همان Guttate Psoriasis. گویی که پوست، به جای زبان، با قطره‌هایی کوچک و سرخ‌رنگ شروع به حرف زدن می‌کند… با هر لکه، گویی فریادی خاموش از درون بدن شنیده می‌شود.

این نوع پسوریازیس معمولاً در کودکان و نوجوانان و جوانان دیده می‌شود؛ درست در همان سنینی که فرد باید با خیال راحت بدود، بخندد، رشد کند و اعتمادبه‌نفس خود را بسازد. اما گاهی، یک اتفاق ساده مانند گلودرد استرپتوکوکی یا یک عفونت تنفسی خفیف می‌تواند جرقه‌ای باشد برای آغاز ماجرایی دردناک. بدن که درگیر مبارزه با عفونت است، به شکلی عجیب و غیرمنتظره، واکنشی ایمنی از خود نشان می‌دهد که نتیجه‌اش می‌شود ظهور لکه‌هایی کوچک، قرمز و ناگهانی بر سطح پوست.

این نقاط قرمز قطره‌مانند، بیشتر روی تنه، بازوها، پاها و گاهی صورت ظاهر می‌شوند. آن‌ها ممکن است درد نداشته باشند، اما برای کسی که ناگهان و بی‌خبر با این تغییر ظاهری روبه‌رو می‌شود، شوک‌آور هستند. نوجوانی را تصور کنید که به تازگی وارد دنیای بزرگسالی شده، حالا هر روز در آینه به پوستی نگاه می‌کند که پر از نشانه‌هایی است که خودش نمی‌فهمد چرا آمده‌اند و کی می‌روند…

پسوریازیس قطره‌ای برخلاف نوع پلاکی، معمولاً خفیف‌تر است و ممکن است به‌مرور زمان یا با درمان مناسب، فروکش کند. اما در برخی موارد، می‌تواند به انواع مزمن‌تر بیماری تبدیل شود. آنچه در این مسیر اهمیت زیادی دارد، تشخیص سریع، حمایت روانی، و مراقبت پزشکی مناسب است.

نباید فراموش کرد که برای یک کودک یا جوان، ظاهر پوست مساوی است با اعتمادبه‌نفس، با حضور در جمع، با خندیدن بی‌دغدغه… پس حمایت اطرافیان، دوری از قضاوت‌های بی‌رحمانه، و نشان دادن عشق بی‌قید و شرط، بخشی از درمان این بیماری است.

اگر فرزندی دارید که دچار این نوع از پسوریازیس شده، به یاد داشته باشید:
او نیاز به دارو دارد، بله… اما بیشتر از آن، نیاز به درک شدن دارد، به آغوش گرم، به لبخندی اطمینان‌بخش که بگوید “همه‌چیز درست می‌شود.”


پسوریازیس پوسچولار؛ وقتی التهاب به نقطه جوش می‌رسد…

گاهی اوقات، بدن انسان چنان دچار آشفتگی می‌شود که گویی فریادش را از طریق پوست بلند می‌کند. در میان انواع مختلف پسوریازیس، نوعی وجود دارد که نه‌تنها ظاهر پوست را دگرگون می‌کند، بلکه درد و التهاب را به شکل واضحی به نمایش می‌گذارد: پسوریازیس پوسچولار (Pustular Psoriasis).

این نوع از پسوریازیس با دیگر انواع آن تفاوت چشمگیری دارد؛ چرا که به‌جای لکه‌های فلس‌دار معمول، پوست را با برجستگی‌های کوچک و دردناک پر از چرک پوشش می‌دهد؛ چیزی شبیه به جوش، اما نه‌از نوع معمولی. این چرک‌ها که به آن‌ها پوسچول می‌گویند، معمولاً با ناحیه‌ای قرمز، ملتهب و گرم در اطرافشان همراه هستند؛ گویی پوست، در حال شعله‌ور شدن است.

اغلب این ضایعات بر روی کف دست‌ها و پاها ظاهر می‌شوند، اما متأسفانه در موارد شدید، می‌توانند به بخش‌های دیگر بدن هم گسترش پیدا کنند. تصورش را بکنید، دست‌هایی که قرار بود نوازش کنند، خلق کنند، کار کنند، حالا درگیر ضایعاتی دردناک و ناتوان‌کننده‌اند. گام‌هایی که باید محکم برداشته شوند، حالا با هر قدم، فریادی از درون می‌کشند…

پسوریازیس پوسچولار همیشه به یک علت مشخص محدود نمی‌شود. گاهی اوقات، استفاده از داروهای خاص یا قطع ناگهانی داروهای مرتبط با درمان پسوریازیس می‌تواند آن را تحریک کند. در مواقع دیگر، عفونت‌ها، استرس شدید روحی یا حتی تماس با برخی مواد شیمیایی ممکن است باعث شعله‌ور شدن آن شوند. بدن انگار در اعتراض به فشارهای بیرونی یا درونی، راهی جز برافروختن پوست پیدا نمی‌کند.

این نوع از پسوریازیس می‌تواند به‌شدت ناراحت‌کننده، دردناک و از نظر روانی آزاردهنده باشد. بیمار ممکن است احساس کند بدنش به او خیانت کرده. ممکن است از نگاه‌های دیگران بترسد، از لمس کردن، از حضور در اجتماع، از سوال‌های تکراری.
اما حقیقت این است که پسوریازیس پوسچولار، اگرچه سخت و پیچیده است، اما قابل کنترل است. با مراجعه به پزشک متخصص پوست، انجام آزمایش‌های دقیق، و پیروی از یک برنامه درمانی اصولی، می‌توان التهاب را کاهش داد و روند بیماری را آرام کرد.

و از همه مهم‌تر، روح انسان نباید فراموش شود. بیمار نیاز به کسی دارد که در کنارش بماند، بدون قضاوت. نیاز به کسی دارد که دردش را ببیند، حتی اگر چرک‌ها را نبیند. و نیاز به امید دارد… امیدی که حتی در تاریک‌ترین روزهای بیماری، چراغی در دلش روشن نگه دارد.


پسوریازیس معکوس؛ زخمی پنهان در لایه‌های زندگی

گاهی درد، آشکار نیست… گاهی درست در لابه‌لای چین‌های بدن، جایی که نگاه هیچ‌کس نمی‌رسد، زخمی پنهان می‌شود. زخمی که گرچه از بیرون دیده نمی‌شود، اما از درون می‌سوزاند.
اینجا سخن از نوعی خاص و کمتر شناخته‌شده از پسوریازیس است: پسوریازیس معکوس (Inverse Psoriasis)؛ یکی از پیچیده‌ترین و متفاوت‌ترین انواع این بیماری پوستی که زندگی بسیاری از بیماران را در سکوت تحت تأثیر قرار می‌دهد.

برخلاف پسوریازیس پلاکی که با فلس‌ها و برجستگی‌های ضخیم خود را نشان می‌دهد، پسوریازیس معکوس با لکه‌های صاف، براق، ملتهب و به‌شدت قرمز ظاهر می‌شود. اما نکته مهم‌تر، محل بروز این ضایعات پوستی است. این لکه‌ها معمولاً در نواحی گرم، مرطوب و پر اصطکاک بدن به وجود می‌آیند؛ در چین‌های پوستی مانند زیر بغل، زیر سینه‌ها، اطراف ناحیه تناسلی، کشاله ران و پشت زانو.

در این نواحی، پوست ظریف‌تر و حساس‌تر است؛ و درست به همین دلیل، ابتلا به پسوریازیس در این نقاط می‌تواند بسیار آزاردهنده‌تر، تحریک‌پذیرتر و دردناک‌تر باشد. لباس، عرق بدن، گرمای هوا و حتی ساده‌ترین حرکات روزمره می‌توانند خارش و سوزش را تشدید کنند. این نوع از پسوریازیس ممکن است فلس‌های ضخیم نداشته باشد، اما احساس ناراحتی، خجالت و محدودیت در فعالیت‌های روزانه را بیشتر از دیگر انواع در پی دارد.

تصور کنید فردی که در ظاهر، پوستی سالم دارد اما در تنهایی‌اش، در خلوتش، با دردی زندگی می‌کند که نمی‌تواند حتی به‌راحتی با دیگران درباره‌اش صحبت کند. خجالت از محل درگیری بیماری، ترس از قضاوت دیگران و حساسیت نواحی مبتلا باعث می‌شود که پسوریازیس معکوس، نه‌تنها یک بیماری پوستی، بلکه زخمی روانی نیز باشد.

از نظر علت، این نوع هم مانند سایر انواع پسوریازیس، با مشکلات سیستم ایمنی بدن ارتباط دارد. تعریق زیاد، اصطکاک، عفونت‌های قارچی، استرس و چاقی از جمله عواملی هستند که می‌توانند آن را تشدید کنند.

و اما مهم‌ترین نکته:
هر کدام از انواع پسوریازیس دارای ویژگی‌ها و چالش‌های خاص خود هستند. هیچ دو بیماری یکسان نیستند، و هیچ درمانی برای همه مناسب نیست. پس برای کسانی که با این بیماری زندگی می‌کنند، بسیار حیاتی است که با یک پزشک متخصص پوست مشورت کنند؛ تا نوع دقیق بیماری‌شان تشخیص داده شود و برنامه درمانی اختصاصی و مؤثری برای آن‌ها تدوین شود.

اگر شما یا عزیزی از شما به پسوریازیس مبتلاست، به یاد داشته باشید که در این مسیر تنها نیستید. امید، همدلی و آگاهی سه کلید طلایی برای کنار آمدن با این بیماری هستند.
شاید درمان قطعی هنوز وجود نداشته باشد، اما درمان مؤثر، کنترل علائم، و بازگرداندن کیفیت زندگی کاملاً امکان‌پذیر است — و همه‌چیز از جایی آغاز می‌شود که شما تصمیم می‌گیرید با بیماری، نه از روی ترس، بلکه با آگاهی و قدرت روبه‌رو شوید.


پسوریازیس اریترودرمیک؛ زمانی که پوست، فریاد می‌زند…

در برخی لحظات از زندگی، بدن به شکلی بسیار عمیق و هولناک از درون می‌شکند… گویی پوست، این محافظ همیشگی و آرام انسان، دیگر تاب تحمل ندارد.
در میان تمامی انواع پسوریازیس، یکی از نادرترین، اما در عین حال خطرناک‌ترین و طاقت‌فرساترین انواع آن، پسوریازیس اریترودرمیک است. نوعی که بدن را نه‌فقط از بیرون، بلکه از درون هم به لرزه می‌اندازد.

در این حالت، دیگر صحبت از چند لکه کوچک یا چند فلس نقره‌ای نیست. این‌بار تقریباً تمام سطح پوست بدن درگیر می‌شود. بدن سرخ می‌شود، داغ، ملتهب، و پوست شروع می‌کند به ریزش وسیع و مداوم. احساس سوزش شدید، خارش‌های بی‌پایان، تب، لرز و حتی تپش قلب غیرعادی، همگی از جمله علائم رایج این بیماری هستند.

وقتی پسوریازیس اریترودرمیک خود را نشان می‌دهد، بیمار ممکن است خود را در آیینه نشناسد. آن پوست لطیف و آشنای همیشگی، جای خود را به لایه‌ای نازک، ترک‌خورده و آشفته داده که هر لحظه ممکن است زخم شود.
و درد…
دردی که فراتر از جسم می‌رود؛ درد از نگاه دیگران، از دوری از جمع، از ناتوانی در کارهای روزمره، از حس بی‌پناهی در برابر طغیان بدن.

این نوع از پسوریازیس معمولاً در افرادی دیده می‌شود که پیش‌تر به دیگر انواع پسوریازیس مبتلا بوده‌اند، اما بیماری آن‌ها به دلایلی از کنترل خارج شده است. گاهی یک آفتاب‌سوختگی شدید، استفاده یا قطع ناگهانی داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها، یا استرس‌های شدید روانی می‌تواند باعث بروز این نوع حاد و نادر شود.

اما نکته‌ی بسیار مهم اینجاست:
پسوریازیس اریترودرمیک فقط یک بیماری پوستی نیست. این بیماری می‌تواند کل سیستم بدن را تحت تأثیر قرار دهد. از بین رفتن گسترده لایه‌ی محافظ پوست می‌تواند به بی‌ثباتی دمای بدن، از دست دادن مایعات و مواد معدنی، و افزایش خطر ابتلا به عفونت‌های خطرناک منجر شود. به همین دلیل، این نوع از پسوریازیس باید فوراً توسط پزشک متخصص تشخیص داده شده و تحت درمان فوری قرار گیرد.

افراد مبتلا به این نوع، باید در محیطی کنترل‌شده و امن تحت مراقبت قرار گیرند. ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان وجود داشته باشد. درمان ممکن است شامل داروهای خوراکی، تزریقی یا حتی بیولوژیک باشد که به تنظیم سیستم ایمنی کمک می‌کنند.

اما در دل این همه التهاب، یک حقیقت مهم نهفته است:
هیچ‌کس تنها نیست.

امروزه آگاهی پزشکان و درمانگران نسبت به پسوریازیس افزایش یافته، داروها و روش‌های نوین‌تری در دسترس است و بیمارانی که حتی با شدیدترین شکل این بیماری مواجه‌اند، می‌توانند امید خود را از دست ندهند. با درمان به‌موقع، رسیدگی مناسب و حمایت اطرافیان، حتی اریترودرمیک هم قابل کنترل است.

در نهایت، مهم‌ترین قدم، پذیرفتن بیماری، مراجعه سریع به پزشک، و پایبندی کامل به برنامه درمانی تخصصی است. بدن شما، خانه شماست. حتی اگر آتش گرفته باشد، هنوز ارزش نجات دارد…


علائم پسوریازیس؛ وقتی پوست، زبان دردهای درونی می‌شود…

تصور کنید یک روز از خواب بیدار می‌شوید و روی آرنج‌ یا زانویتان، تکه‌هایی از پوست قرمز و ضخیم ظاهر شده‌اند. پوست‌هایی که پیش از این نرم و بی‌دردسر بودند، حالا شروع به فریاد زدن کرده‌اند؛ با خارش، سوزش، التهاب و پوسته‌هایی که مدام می‌ریزند و لباس‌هایتان را سفید می‌کنند. این فقط یک نشانه است… فقط یکی از علائم بیماری پسوریازیس.

این بیماری، برخلاف ظاهر بیرونی‌اش، داستانی بسیار پیچیده‌تر در دل دارد. پسوریازیس فقط یک مشکل پوستی نیست؛ بلکه نوعی اختلال سیستم ایمنی است که پوست را به اشتباه وادار به رشد بیش از حد سلول‌ها می‌کند. نتیجه؟ پوستی تحریک‌شده، دردناک و خسته که گاهی حتی لمس آن، دشوار و آزاردهنده می‌شود.

اما علائم پسوریازیس دقیقاً چیست؟ چه چیزهایی ممکن است نشانه‌ی آغاز این چالش پوستی باشند؟

🔴 ۱. لکه‌های ضخیم، قرمز و ملتهب

مهم‌ترین و رایج‌ترین نشانه پسوریازیس، پیدایش لکه‌های قرمز و برجسته‌ای‌ست که با پوسته‌های نقره‌ای یا سفیدرنگ پوشیده شده‌اند. این لکه‌ها بیشتر در نواحی‌ای دیده می‌شوند که پوست بر روی استخوان قرار دارد، مثل:

  • آرنج‌ها

  • زانوها

  • پوست سر

  • کمر و تنه

  • کف دست یا کف پا

این نواحی معمولاً با خارش، سوزش یا حتی احساس سوزن‌سوزن شدن همراه‌اند. لمس آن‌ها ممکن است دردناک باشد و در مواردی، ترک برداشته و خونریزی کند.

🧱 ۲. خشکی بیش‌ازحد و ترک‌خوردگی پوست

در بسیاری از موارد، پوست مبتلایان به پسوریازیس به‌شدت خشک، ترک‌خورده و شکننده می‌شود. این ترک‌ها گاه آن‌قدر عمیق هستند که خونریزی می‌کنند و هر حرکت ساده مانند تا کردن دست یا راه رفتن را به یک چالش بزرگ تبدیل می‌کنند.

💅 ۳. تغییرات ظاهری ناخن‌ها

در برخی افراد، پسوریازیس فقط روی پوست باقی نمی‌ماند، بلکه به ناخن‌ها هم حمله می‌کند. نشانه‌ها شامل:

  • ضخیم‌شدن ناخن‌ها

  • فرورفتگی‌های نقطه‌ای (مثل سر سوزن)

  • تغییر رنگ

  • شل شدن ناخن از بستر آن

این تغییرات می‌توانند زیبایی دست‌ها را تحت تأثیر قرار دهند و حتی انجام کارهای ساده‌ای مثل نوشتن یا گرفتن اشیا را دشوار کنند.

🦴 ۴. آرتریت پسوریاتیک؛ حمله به مفاصل

حدود ۳۰٪ از مبتلایان به پسوریازیس ممکن است دچار نوعی التهاب مفصلی به نام آرتریت پسوریاتیک شوند. این بیماری با علائم زیر همراه است:

  • سفتی مفاصل، به‌خصوص هنگام صبح

  • درد و تورم در انگشتان، زانو، مچ یا ستون فقرات

  • کاهش انعطاف‌پذیری مفاصل

اگر به علائم مفصلی بی‌توجهی شود، ممکن است به آسیب دائمی مفاصل منجر گردد. به همین دلیل، تشخیص و درمان زودهنگام بسیار حیاتی است.

🔄 ۵. نوسانات دوره‌ای علائم؛ شعله‌ور شدن و خاموشی

یکی از جنبه‌های عجیب و در عین حال پیچیده‌ی پسوریازیس، ماهیت متغیر آن است. برای برخی بیماران، پسوریازیس ممکن است برای مدتی کاملاً ناپدید شود و بعد ناگهان با شدت بیشتری برگردد. این دوره‌ها به نام:

  • فاز شعله‌ور شدن (flare-up)

  • فاز بهبودی یا خاموشی (remission)
    شناخته می‌شوند.

گاهی استرس، عفونت‌ها، تغییرات فصلی، تغذیه نامناسب یا حتی مصرف برخی داروها می‌توانند باعث تحریک و شعله‌ور شدن بیماری شوند.

🧠 اما مهم‌تر از همه…

احساسات درونی بیمار است. فردی که با پسوریازیس زندگی می‌کند، فقط با لکه‌های پوستی یا خارش دست‌وپنجه نرم نمی‌کند، بلکه با حس شرم، انزوا، کاهش اعتماد به نفس، و نگاه‌های سنگین دیگران نیز روبه‌روست. درک و حمایت اطرافیان، نقشی کلیدی در سلامت روانی این بیماران دارد.

✅ جمع‌بندی:

پسوریازیس تنها یک “بیماری پوستی” نیست، بلکه یک بیماری مزمن سیستم ایمنی است که می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به‌شدت تحت تأثیر قرار دهد.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان هر یک از علائم بالا را تجربه می‌کنید، درنگ نکنید؛ مراجعه به پزشک متخصص پوست و مشاوره با روماتولوژیست می‌تواند مسیر درمان را هموار کرده و از بروز عوارض جدی‌تر جلوگیری کند.

پسوریازیس

پسوریازیس


علت بروز بیماری 

این یک بیماری با ریشه در سیستم ایمنی بدن است. در افراد مبتلا به پسوریازیس، سیستم ایمنی بدن به‌طور نادرست فعال شده و مواد التهابی تولید می‌کند که منجر به تکثیر سلول‌های پوست می‌شود. این عملکرد نادرست سلول‌های ایمنی باعث ایجاد التهاب و تغییرات در پوست می‌شود.

به عنوان ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی، پسوریازیس ممکن است در افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری را دارند، شیوع بیشتری داشته باشد. همچنین، برخی از ژن‌ها که در این فرآیند نقش دارند، شناسایی شده‌اند.

عوامل محیطی نیز می‌توانند تأثیر گذار باشند. برخی از این عوامل عبارتند از:

  1. عفونت‌ها: برخی از عفونت‌ها، به خصوص استرپتوکوک و HIV، می‌توانند فعالیت نادرست سیستم ایمنی را تحریک کنند.
  2. داروها: مصرف برخی از داروها، به خصوص داروهای قلبی، ممکن است باعث ایجاد یا تشدید پسوریازیس شود.
  3. سیگار کشیدن: سیگار کشیدن نیز به عنوان یک عامل ممکن است شانس ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهد.
  4. چاقی: افراد چاق تر احتمالاً با خطر بیشتری از ابتلا به پسوریازیس مواجه هستند.

روش‌های تشخیص بیماری پسوریازیس

برای تشخیص پسوریازیس، دکتر از ترکیب معاینه جسمانی و تاریخچه پزشکی افراد استفاده می‌کند. روش‌های تشخیصی معمول شامل:

  1. معاینه فیزیکی:
    • بررسی پوست بدن، پوست سر و ناخن‌ها به دنبال نشانه‌ها و علائم پسوریازیس.
    • ارزیابی نواحی مختلف پوست برای شناسایی لکه‌ها، پوسته‌پوسته‌ها و تغییرات در ناخن‌ها.
  2. تاریخچه پزشکی:
    • سوالات درباره علائم مانند خارش یا سوزش پوست.
    • پرسش درباره وضعیت سلامت کلی و تاریخچه پزشکی، از جمله مشکلات پوستی گذشته و مصرف داروها.
  3. آزمایش نمونه پوست:
    • این آزمایش معمولاً برای تأیید تشخیص و جدا سازی پسوریازیس از سایر بیماری‌های پوستی صورت می‌گیرد.
    • نمونه‌های پوست می‌توانند با استفاده از میکروسکوپ، کشت، یا تست‌های مولکولی بررسی شوند.
  4. آزمایش نمونه ناخن:
    • در صورتی که ناخن‌ها تحت تأثیر پسوریازیس قرار گرفته باشند، آزمایش نمونه ناخن انجام می‌شود تا تشخیص دقیق‌تر و اطمینان بیشتر حاصل شود.
  5. تصویربرداری:
    • گاهی اوقات از تصویربرداری مانند عکس‌برداری پوست (فوتوگرافی) استفاده می‌شود تا تغییرات پوستی به‌وضوح ثبت شود و بتواند پیشرفت درمان را نظارت کند.

ترکیب این اطلاعات به دکتر کمک می‌کند تا تشخیص دقیق‌تری ارائه دهد و برنامه درمانی مناسب برای هر فرد را تدوین کند

پسوریازیس

پسوریازیس


راه‌های درمان 

  1. کرم‌ها و پمادها:
    • استفاده از کرم‌ها و پمادهای ضد التهاب و آنتی‌فلاگل به‌ویژه در مراحل خفیف و متوسط پسوریازیس.
    • کرم‌ها و پمادها می‌توانند به کاهش خارش و التهاب کمک کرده و بهبود علائم پوستی را ایجاد کنند.
  2. داروهای موضعی:
    • استفاده از داروهای موضعی که شامل استروئیدهای موضعی یا داروهای مشتق از ویتامین D می‌شوند.
    • این داروها به‌طور مستقیم بر روی پوست اعمال شده و به کاهش التهاب و تثبیت رشد سلول‌های پوست کمک می‌کنند.
  3. فتوتراپی:
    • استفاده از نور مصنوع یا نور آفتاب با تکنولوژی خاص به نام UVB (نور فرابنفش B)، که می‌تواند به کاهش التهاب و تخلیه خطاهای سلولی کمک کند.
  4. داروهای سیستمیک:
    • در موارد شدیدتر پسوریازیس، ممکن است داروهای سیستمیک مثل متوترکسات (Methotrexate)، سیکلوسپورین (Cyclosporine) یا داروهای بیولوژیکی مثل اینفلیکسیماب (Infliximab) تجویز شود.
    • این داروها بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می‌گذارند و به کاهش التهاب و تکثیر سلول‌های پوستی کمک می‌کنند.
  5. درمان زیر نظر پزشک متخصص:
    • افرادی که به آرتریت پسوریاتیک مبتلا هستند، نیاز به درمان تخصصی‌تر و زیر نظر پزشک متخصص درمان روماتولوژی دارند.

در هر صورت، درمان پسوریازیس نیازمند مشاوره و تعیین برنامه درمانی مناسب توسط پزشک متخصص است. همچنین، افراد باید از تغییرات سبک زندگی مثل کاهش استرس، تغذیه سالم و جلوگیری از عوامل تحریک‌کننده مانند سیگار کشیدن، حفاظت کنند.


داروها 

  1. کورتیکواستروئیدها:
    • کرم‌ها و پمادها: این دسته شامل داروهایی مثل بتامتازون، فلوکینولونید و بتنوازول می‌شود که به کاهش التهاب، خارش و قرمزی پوست کمک می‌کنند.
    • لوسیون‌ها و فوم‌ها: برخی از کورتیکواستروئیدها به شکل لوسیون یا فوم موضعی نیز در دسترس هستند و ممکن است برای قسمت‌های وسیع‌تر پوست مورد استفاده قرار گیرند.
  2. داروهای مبتنی بر ویتامین D:
    • این دسته شامل داروهایی مانند کلسیپوتریول و تاکالسیتریول است. این داروها به تعادل برقراری بین تولید و تخریب سلول‌های پوستی کمک می‌کنند.
  3. رتینوئیدها:
    • تازوتن (Tazarotene) یکی از رتینوئیدها است که ممکن است برای درمان پسوریازیس استفاده شود. این دارو به تنظیم تکثیر سلول‌های پوست و کاهش التهاب کمک می‌کند.
  4. آنترالین:
    • این دسته شامل داروهایی مثل تار (Anthralin) است که به تنظیم تکثیر سلول‌های پوست و کاهش پلاک‌های پوستی کمک می‌کند.
  5. داروهای محلی معدنی:
    • برخی از داروهای موضعی که از اسید سالیسیلیک یا گلوکونات آمونیوم تشکیل شده‌اند، می‌توانند به تسریع فرآیند تراکم سلول‌های پوست کمک کرده و پلاک‌های پوستی را کاهش دهند.

تمامی داروهای موضعی و معمولاً حتی داروهای سیستمیک برای درمان پسوریازیس نیاز به تجویز و نظارت پزشک دارند. انتخاب درمان به میزان شدت بیماری، موقعیت جغرافیایی پسوریازیس، نیازهای فردی و عوارض جانبی احتمالی بستگی دارد.

پسوریازیس

پسوریازیس


آیا زندگی با این بیماری غیر ممکن است؟

علاوه بر نکات مطرح شده، می‌توانید از روش‌های دیگری نیز برای مدیریت و بهبود کیفیت زندگی با پسوریازیس استفاده کنید:

  1. تغذیه سالم:
    • مصرف مواد غذایی با تأثیرات ضد التهاب می‌تواند به کاهش التهاب پوست کمک کند. میوه‌ها و سبزیجات، ماهی‌های چرب (مانند ماهی سردآبی)، آجیل‌ها و غلات کامل از جمله مواد غذایی مفید هستند.
  2. ورزش منظم:
    • فعالیت‌های ورزشی منظم می‌تواند به بهبود سلامتی عمومی و کاهش استرس کمک کند. با انتخاب ورزش‌هایی که باعث افزایش ضربان قلب می‌شوند، می‌توانید از جریان خون بهتری برخوردار شوید.
  3. مدیریت استرس:
    • تمرین روش‌های مدیریت استرس مثل یوگا، تنفس عمیق، و مراقبه ممکن است به کاهش علائم پسوریازیس کمک کند.
  4. پوشش مناسب:
    • در هوای سرد و خشک، لباس‌های گرم و محافظت‌کننده مثل کلاه و دستکش استفاده کنید تا پوست خود را در برابر تحریکات محیطی محافظت کنید.
  5. حفاظت از پوست در فعالیت‌های روزمره:
    • در هنگام انجام فعالیت‌هایی که ممکن است پوست با خطرات مواجه شود، از دستکش یا پوشش‌های محافظ استفاده کنید.
  6. مشاوره روانشناسی:
    • مشاوره روانشناختی ممکن است به شما کمک کند تا با احساسات منفی مرتبط با پسوریازیس مقابله کنید و راهکارهایی برای مدیریت استرس و افزایش اعتماد به نفس پیدا کنید.

خدمات پرستاری در منزل همراه شما 

مرکز خدمات پرستاری همراه شما ارائه دهنده ی خدمات پرستاری،پرستاری در منزل،پرستاری از سالمند،خدمات پزشکی در منزل و…. آماده ارائه خدمات به شما عزیزان میباشد.برای تماس با ما با شماره های سایت تماس بگیرید.

 

 


مطالب مرتبط:

خدمات پرستاری در منزل و بیمارستان در پانزده خرداد

خدمات پرستاری در منزل و بیمارستان در کاشاناک

خدمات پرستاری در منزل و بیمارستان در ولنجک

6 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *